ESB aðild: ekki þegar allt leikur í lyndi og ekki þegar kreppir að

Þegar allt leikur í lyndi og þjóðin hefur það gott má ekki huga að ESB af því allt leikur í lyndi og þjóðin hefur það svo gott. Þegar efnahagslegt hrun blasir við má heldur ekki huga að ESB aðild því fyrst þarf þjóðin að rétta úr kútnum svo allt leiki í lyndi og allir hafi það gott áður en huga má að aðild að ESB. 

Þegar menn hlusta á áróður ESB-andstæðinga nú um að ekki megi leita til ESB þegar kreppir að ætti ekki að gera það öðruvísi en rifja upp afdráttalausar yfirlýsingar þeirra gegn könnun á möguleikum ESB aðildar undanfarin ár þ.e. „í góðærinu“. Fyrstu rök voru alltaf að hér gengi allt svo vel að engin ástæða væri til að líta til ESB aðildar. 

En nú segja þeir að það megi ekki líta til ESB aðildar þegar vandi steðjar að, - það ætti auðvitað að sýna öllum hinn raunverulega áróður þeirra sem er að aldrei megi sækja um ESB-aðild sama hvað gerist eða breytist - hvernig sem ESB, heimurinn eða við þróumst og breytumst. - Svo hræra þeir atvinnuleysisdraugnum og sjálfstæðismálun saman við eftir þörfum nákvæmlega eins og í EFTA og EES umræðunum. Munurinn er þó sá að núna erum við þegar með alla þá þætti sem gætu aukið atvinnuleysi þ.e. frjálst flæði fjármagns, vöru og vinnuafls, en tækjum með ESB aðild væntanlega upp evru sem myndi lækka vexti og því ef eitthvað er auka á eftirspurn eftir vinnuafli en ekki minnka hana. Svo hitt að engum dettur í hug að segja þjóðir ESB ófullvalda eða að Bretar og Frakkar og Danir og Svíar og Luxemborgarar séu ekki fullvalda og sjálfstæðar þjóðir. - ESB er bandalag fullvalda þjóða.

Mér hefur raunar þótt það ill rök og lýsa þjóð okkar sem lásigldri í hugsun að við ættum ekki að ganga til liðs við ESB nema víst væri að við legðum ekki meira í beinum peningum til þróunarsjóða fátækustu ríkja Evrópu í gegnum ESB en við fengjum sjálf til baka í aurum talið. Engu að síður sýnist mér að sú yrði nú samt raunin að við fengjum meira, svo þeir sem ekkert vilja leggja til þróunar fátækari þjóða ættu ekkert að þurfa óttast.

Þú tryggir ekki eftirá
Við erum sem smáþjóð á hjara veraldar undirseld duttlungum heimsins jafnt í náttúru og í samskiptum stærstu leikenda heimskerfisins. Í mínum huga væri ESB aðild fyrst og fremst eins og að kaupa sér tryggingu hjá tryggingafélagi. Vissulega setur tryggingafélagið ákveðin skilyrði fyrir tryggingunni - en hvað með það? Það er ekki bara við efnahagslegar þrengingar sem við gætum þurft að eiga bakhjarl í Evrópu heldur ekki síður við náttúrhamfarir og aflabrest - hvernig ætlum við þá að orða beiðni um hjálp eftir að hafa notað það sem rök gegn aðild að við værum svo rík að með aðild neyddumst til að leggja öðrum lið?

- OG svo auðvitað frelsi uppvaxandi kynslóða til skólagögnu og þátttöku í Evrópu. Eða gera menn sér grein fyrir að nú þrufa íslenskir stúdentar að greiða himinhá skólagjöld í t.d. breska skóla - en ESB þegnar ekki? - og falla undir heildarkvóta um fjölda utan ESB nemendur. - Við eru nú lakar sett gagnvart skólagöngu í löndum Evrópu en nokkru sinni í sögu okkar.

Það er fyrst og fremst ótrúleg skammsýni og fyrirhyggjuleysi stjórnvalda að við skulum ekki þegar gengin í ESB - það er engin ástæða til að framlengja þá skammsýni lengur.

Athugasemdir

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 3.5.2008 kl. 14:49]

Þú ert greinilega alveg sannfærður ESB sinni.

En hvað ætliði ESB sinnar að gera þegar þjóðin verður búinn að hafna aðild að ESB í þjóðaratkvæðagreiðslu, því það munum við íslendingar sannarlega gera.  

Jú það verður eins og í Noregi. Þið munduð byrja sama sönginn fljótlega aftur og hvað er þá að gera.

Ég skal segja þér það. Það er að kolfella þetta aftur ! Alveg eins og í Noregi og það mun verða þannig.

Ætli ESB sinnar fari þá ekki að reyna að finna leiðir til þess að koma okkur þarna inn án þess að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu eins og kommiserar Evrópusambandsins gerðu þegar íbúar aðildarlandana höfnuðu stjórnarskrá Sambandsins í almennri atkvæðagreiðslu. Lýðræðið er bara þegar það hentar þeim, tilgangurinn helgar meðalið !

Annars held ég að við andstæðingar ESB aðildar þurfum ekki að hafa svo verulegar áhyggjur af þessu, því ég held að Evrópubandalgið endi fljótlega á ruslahaugum sögunar svona svipað og Þriðja Ríkið og Sovétríkin. Evran er líka handónýtur gjaldmiðill sem hefur stórskaðað efnahag fjölda þjóða, hún verður því aflögð að mestu leyti einnan ekki svo langs tíma. 

Lifi frjálst og fullvalda Ísland.

[Jón Guðmundsson (IP-tala skráð) 3.5.2008 kl. 17:53]

Það væri þó í það minnsta eitthvað nýtt ef þjóðin fengi að vita hvað raunverulega væri í boði hjá ESB með því að gengið yrði til samninga og svo raunverulega sjálf að taka afstöðu til þess þegar það lægi fyrir.

[Atli Hermannsson., 3.5.2008 kl. 20:27]

"Í mínum huga væri ESB aðild fyrst og fremst eins og að kaupa sér tryggingu hjá tryggingafélagi."

Góður punktur í enn betri samantekt. Því til hvaða bragða eigum við að taka ef það yrði t.d. mengunarslys af stærri gráðunni hér við land sem myndi eyðilegði það góða orðspor sem fer af sjávarafurðum okkar. Sú hætta vex hraðbyri með bráðnun norður-íssins og stórskipasiglingum allt í kringum okkur og kannski einnig olíuvinnslu á Drekasvæðinu.   

"Eða gera menn sér grein fyrir að nú þurfa íslenskir stúdentar að greiða himinhá skólagjöld í t.d. breska skóla - en ESB þegnar ekki?"

Varðandi skólagjöldin, þá pungaði fjölskyldan út samtals 2.4 milljónum í skólagjöld vegna skólagöngu sonar míns í London á fjögurra ára tímabili. Félagar hans frá löndum innan ESB greiddu að mér skildist aðeins brotabrot.      

[joi (IP-tala skráð) 3.5.2008 kl. 21:34]

Það er alltaf hægt að taka út eitt og eitt atriði og finna einhverja jákvæða punkta við að ganga í ESB. Það hefur hins vegar enginn ESB sinni enn getað komið upp og svarað spurningum sem skipta miklu máli. S.s. eins og hvort það sé ekki 100% öruggt að við verðum að fylgja eftir peningamálastefnu ESB, hvort sem hérna ríki góðæri/kreppa. Ef t.d. vextir myndu lækka í miðju góðæri á íslandi er nokkuð ljóst að verðbólgan færi á fullt skrið, með mun alvarlegri afleiðingum en við erum að sjá núna. Þó hún mælist há þessa dagana getum við með einni stjórnvaldsaðgerð (vaxtahækkun) slegið á þetta á skömmum tíma.

Hitt atriðið er svo sjávarútvegsstefnan Menn tala um að við fengjum sérsamninga. Allir vita hins vegar að þessir "sérkjara-samningar" eru einungis aðlögunarsamningar. Eftir 6-8 ár væru komin hingað í landhelgina spánskar og portúgalskar ryksugur sem myndu skilja eftir lítinn virðisauka af sínum veiðum, og draga þann kvóta sem væri ætlaður íslenskum fiskiskipum niður umtalsvert. Þetta myndi svo í framhaldinu hrinda af stað skriðu sem skilaði sér í hærra verðlagi á innfluttum afurðum (flutningskostnaður til landsins hækkar ef við flytjum minna út), minni atvinnu fyrir sjávarbyggðir og annað sem við þekkjum með minni fiskveiðum.

Sjálfsagt er að koma umræðunni af stað. Fara með málið í þjóðaratkvæðagreiðslu. En þá verður líka að vera alveg á hreinu að þegar búið er að fella. Þá mega þessir jakkafatakallar sem vilja ESB ekki fara af stað strax aftur. Láta bara kjósa aftur og aftur þangað til þeir fá rétta útkomu. Svoleiðis hundalók er ekki lýðræði. Svo þarf aukinn meirihluta á alþingi til að breyta stjórnarskránni í þessa átt vegna þess að það eru afar litlar líkur að þegar ísland væri komið inn, að þeir kæmust út aftur. Þetta er atriði sem manni finnst lítið vera rætt.

ESB er í mikilli þróun nú um stundir. A-Evrópa er að koma inn í auknu mæli. Lönd eins og Tyrkland sækjast líka eftir að komast inn í styrkjakerfi ESB, ná í það sem ríkari löndin eru að leggja til þeirra sem hafa það ekki eins gott. Það væri Íslandi hollt að bíða bara og sjá hverju fram vindur. Okkur liggur ekkert á. Hérna hefur ástandið síðasta áratuginn verið harla gott, mun betra en víðast hvar í ESB.

[Helgi Jóhann Hauksson, 3.5.2008 kl. 22:29]

Jói, þú þarft að fara að kynna þér staðreyndirnar um sjávarútvegsstefnuna og á hverju hún byggir. Ísland þarf t.d.  enga undanþágu til að halda eitt óskiptri nýtingu Íslandsmiða. Reglur ESB tryggja það. - ESB skammtar ríkjunum „ríkjakvótum“ t.d. danska ríkið fær danska kvótann sem byggir algerlega á hefð Dana um veiðar á eigin hafsvæðum og hafsvæðum annarra - og ekkert ríki fær úthlutað kvóta á dönskum hafsvæðum nema það hafi haft til þess hefð tiltekin 3 ár. Það eru full rök fyrir því að ESB ætti ekkert að skipta sér að Íslandsmiðum því við eigin ekki sameiginlega fiskistofna með ESB og fiskveiðistefna þeirra grundvallast á því að ríkin þurftu að koma sér saman um nýtingu sameiginlegra fiskistofna, en jafnvel þó við þyrftum að ganga beint inn í kerfið þeirra fengi íslenska ríkið eitt allan kvótann á Íslandsmiðum og íslenska ríkið sæi um að endurúthluta honum til sinna þegna eftir þeim reglum sem Ísland myndi ákveða. Íslenska ríkið sæi einnig um allt veiðieftirlit og gæslu á Íslandsmiðum, að auki ættum við vegna mikilvægis sjávarútvegs tilkall til auka hlutar í kvótum sem ESB kaupir utan hafssvæða ríkjanna ekki síst við Grænland. - Ríkin geta haft mismunandi reglur um hvernig þau úthluta kvótanum til sinna þegna, af þeirri ástæðu hafa t.d. Danir ekki lent í vandræðum með „kvótahopp“ en Bretar lentu í slíkum vandræðum, en hafa tekið á því og geta það vegna þess að kvótarnir eru til ríkjanna og þegna þeirra en ekki hinna.

[joi (IP-tala skráð) 3.5.2008 kl. 23:59]

Ég held að menn ættu að nudda þessa ESB glýju úr augunum og upplifa þann veruleika sem við búum við. Staðreyndin er sú að hin sameiginlega sjávarútvegsstefna ESB tekur til allrar starfsemi sem lýtur að fiskveiðum og markaðssetningu fiskafurða svo dæmi sé tekið.  Að halda því fram að þetta hafi engin áhrif á okkar sjávarútvegsstefnu er hrein firra. Hún felur það í sér að ráðherraráð ESB mótar sjávarútvegsstefnuna og tekur allar meiriháttar ákvarðanir í sjávarútvegsmálum, þ.m.t. um leyfilegan hámarksafla. Frá stefnunni hafa ekki fengist undanþágur sem máli skipta. Framkvæmd sjávarútvegsstefnu ESB er í miklum ólestri. Sjávarútvegurinn er stórlega ríkisstyrktur og flestir fiskistofnar á yfirráðasvæði sambandsins eru stórkostlega ofveiddir og í hættu. Engin trygging er fyrir því að reglan um hlutfallslegan stöðugleika haldi til frambúðar og því gæti veiðiheimildum Íslands verið úthlutað til annarra ríkja ESB í framtíðinni. Aðild Íslands að ESB hefði það líka  í för með sér að Íslendingar færu ekki lengur með ákvörðunarvald og samninga við önnur ríki um veiðar úr deilistofnum, þ.e. fiskistofnum er veiðast bæði utan og innan íslenskrar lögsögu. Þar er um að ræða loðnu, karfa, grálúðu, úthafskarfa, norsk-íslenska síld, kolmunna og fleira. Þessir stofnar skila þjóðarbúinu tugum milljðarða í tekjum, og hefur verið vaxtarbroddurinn í veiðum Íslendinga undanfarin ár.

Eitt og annað mælir með inngöngu í ESB, sjávarútvegsstefna sambandsins er hins vegar ekki eitt af þeim atriðum. Sá sem telur sjávarútvegsstefnuna sem eitt af þeim málum sem við ættum að skoða sem jákvæðan hluta við inngöngu er á svo miklum villigötum að ekki þarf að ræða það frekar.

[Sigurður Ásbjörnsson, 4.5.2008 kl. 00:14]

Þú kemur inn á kjarna málsins.  Enginn leitar til læknis þegar honum er batnað!

[Helgi Jóhann Hauksson, 4.5.2008 kl. 00:53]

Jói, enginn heldur því fram að fiskveiðistefna ESB hefði ekki áhrif hér þar á meðal að útgerð og sjómenn nytu styrkja,  þó það sé óvéfengjalegt að enginn fengi aðganga að Íslandsmiðum nema Ísland og Íslendingar.

- Eitt sem myndi hafa árhif hér er að sjómönnum ESB og útgerðum er tryggt ákveðið lágmarksverð á fiski, þ.e. ESB tæki að styrkja íslenska útgerð og sjómenn, einnig gilti nándarregla ESB sem merkir að allar ákverðanir verða teknar eins nærri vettvangi og unnt er - sem er öfugt við það sem áróðursmeistarar jarla-íhaldsins heldur fram. 

Það myndi hinsvegar ekki breytast að ef Ísland vildi strangari reglur um umgegni við Íslandsmið en ESB giltu þær og Ísland sæi um að framfylgja þeim.

Reyndar hafa íslendingar ekki staðið sig neitt betur en ESB varðandi vernd fiskistofna þar sem þó í ofanálag við vorum að reka flota í burtu og komumst sjálf að í staðin en ESB fékk úthafsflotana sína heim sem þá skorti verkefni. Rýrnun fiskistofna ESB er samt aðeins hliðstæð við þá íslensku.

[Helgi Jóhann Hauksson, 4.5.2008 kl. 02:16]

Fiskveiðistefna ESB er búin til um deilistofna því að sameiginlegir fiskveiðistofnar á sameiginlegum hafsvæðum ESB ríkja virða ekki lögsögumörk ríkja. Því dugði ekki að eitt land setti reglur um sína lögsögu ef annað gerði það ekki, ríkin þurftu að semja. - Fiskveiðistefna ESB er gerð til að leysa deilur um „deilistofna“ - og til þess er notuð reglan um hefðarrétt auka forgang þeirra sem næstir búa og að landssvæði sem eru sérlega háð þeim fá extra - allt okkur í vil.

Við semjum um „deilistofna“ við aðrar þjóðir í dag og það breytist ekki við inngöngu í ESB þó hluti samningaviðræðnanna færist inná skrifstofur ESB. Eftir sem áður semjum við um þá við aðildarríki ESB og innan ESB - Einasta ríkið sem væri þar utan væri Noregur - en þá hefðum við líka allt ESB bak við okkur andspænis þeim.

ESB getur ekki, mun ekki og hefur aldrei gengið gegn grundvallarhagsmunum aðildarríkja sinna því um leið og það gerði það fengi það ekki staðist. Í raun er miklu meiri hætta á að ESB komi illa fram við okkur verandi utan ESB en eftir inngöngu í ESB.

Reyndar eru miklu meiri líkur á að Sameinuðu þjóðirnar sviptu okkur sjálfstæði og sendi her til Íslands til að stjórna landinu en að ESB myndi ákveða gegn okkar vilja að svipta okkur Íslandsmiðum. Sameinuðu þjóðirnar hafa svipt þjóðir fullveldi og leyft hernám lands þeirra en ESB hefur aldrei gengið gegn grundvallarhagsmunum aðildarríkis síns. - Auðvitað eru líkurnar samt hverfandi á að Sameinuðu þjóðirnar fælu öðrum að stjórna Íslandi, en þó meiri en að ESB gengi gegn grundvallarhagsmunum okkar verandi í ESB.

[Björn Heiðdal, 4.5.2008 kl. 02:55]

Kæri landráðamaður(vilt henda íslensku stjórnarskránni í klósettið)!  Auðvitað er þetta sterkt til orða tekið hjá mér en við skulum kalla hlutina réttum nöfnum.  Í greiningu þinni á kostum ESB aðildar líkir þú ESB við tryggingafélag.  Við kaupum okkur tryggingu gegn vægu gjaldi og þegar allt verður komið í lambasteik vegna náttúruhamfara og aflabrest bætir ESB okkur tjónið.   Í framhaldinu verðum við nettó þiggjendur úr ESB ríkiskassanum og getum lifað góðu lífi. 

Þetta er virkilega ódýr hræðsluáróður hjá þér.  Þú fellur í sömu gryfju og margir sem eru á móti ESB.  Notar hræðsluna við hið óþekkta til að afla þínum málstað fylgis.  En munurinn á þér og mér er sá að ég vil fjárfesta í fjölbreyttum öruggum eignum.  Þú ert hins vegar sölumaðurinn sem vill selja mér ESB og hirða sölulaun(skólastyrkir, aðrir styrkir).

Þegar ESB sinnar eru farnir að bera saman afsal fullveldis og nauðsynlegar breytingar á íslensku stjórnarskránni við inngöngu í saumaklúbb eða Sameinuðuþjóðirnar er nokkuð ljóst að staðreyndir skipta ekki máli.

[Helgi Jóhann Hauksson, 4.5.2008 kl. 03:55]

Landráðabrigslin fylgja eins og við aðildina að EFTA, EES og NATO - Sömu ómálefnalegu, óheiðarlegu, ósönnu og ódrengilegu svikarökin. - Engum hefur þó skjátlast herfilegar en andstæðingum EES sem auðvitað eru þeir sömu og voru áður á móti EFTA og eru nú á móti ESB. - Nú geta þeir þó vart nægjanlega mært EES-samninginn um leið og þeir dusta enn á ný rykið af sömu ásökununum og rökleysunni og þeir flögguðu síðast einmitt vegna EES-samningsins.

[Björn Heiðdal, 4.5.2008 kl. 05:15]

Ha, ha.  Að kalla menn landráðamenn eru ekki rök og vonandi er ég að misskilja þig.  Við getum kallað fólk sem vill í ESB valdaframsalsfólk ef þér líkar það orð betur.  ESB sinnar notast aðallega við tvennskonar rök.  1) Smáatriði sem hægt er að breyta með einfaldri lagasetningu.  T.d. innflutningur á ostum og tollamál.  2) Við fáum ekki að vera með rök.  Íslenskum aðal er ekki boðið til Brussels í bestu partíin.

Svo er það verulega villandi að bera saman ríkjasamband(ESB-lisbon og frekari valdþjöppum á komandi árum) við samning(EES) tveggja verslunarbandalaga (ESB og EFTA).  Á þessu er eðlismunur en ekki stigsmunur.  Margir ESB sinnar trúðu á Sovét í gamla daga.  Með frekari valdþjöppun, skrifræði og nýju embætti forseta færist ESB nær Sovétríkjunum.  Ekkert læra menn þrátt fyrir Guttenberg og Internetið.

Afhverju viltu í alvöru fara þarna inn, fyrir utan ostana og partíin? 

[Helgi Jóhann Hauksson, 4.5.2008 kl. 13:13]

Björn, þú ert ágætis bloggari en hér talar þú eins og þú vitir ekekrt hvað þú ert að segja. Þó ekki væri nema vegna þess að helstu stuðningsmenn gamla Sovétsins eru einmitt hörðustu andstæðingar ESB aðildar í dag eins og áður NATO, EFTA og EES.  Rök fyrir aðild eru heldur engin smáatrið heldur grundvallar prinsip til að tryggja áframhaldandi tilveru okkar, fullveldi og sjálfstæði - og til að auka áhrif okkar og völd yfir þeim ma´lum sem okkur varða og ákvörðunum sem við verðum beint og óbeint að lúta.

[Helgi Jóhann Hauksson, 4.5.2008 kl. 14:05]

Reyndar Björn hjá ESB er EES kallað „aukaaðild“ og við erum allstaðar nema á Íslandi sagðir „aukaaðilar“ að ESB þ.e. hlýðum og lútum helstu reglum þeirra en höfum ekki vald og áhrif eða tækifæri til að sitja til borðs þar sem ákvarðanir eru undirbúnar og ræddar og koma að okkar sjónarmiðum og vinna þeim stuðning. Sú stoð EES sem átti að dekka áhrif á ákvarðanir gufaði upp þegar allar EES þjóðir gegnu í ESB nema ísland, Lichtenstein og Noregur.

[Björn Heiðdal, 5.5.2008 kl. 23:16]

Þetta er gildur punktur hjá þér.   En spurningin er þessi.   Er ESB að þróast í áttina að ríkjabandalagi (svipað og USA, Sovétríkin) eða lýðræðislegri samvinnu fullvalda ríkja.  Mér sýnist að þessi Lisbon samningur (stjórnarskrá) þjappi raunverulegu valdi saman (straumlínulaga ákvarðanatöku) og geri þjóðþing hvers land að kjaftaklúbbum (íslenska Alþingið í dag). 

Þú segir að við þurfum þangað inn til tryggja áframhaldandi tilveru okkar!  Þetta þarfnast útskýringa.  Svona frasar og fleiri til eiga meira skylt við "landráðamaður" nema rök fylgi. 

[Helgi Jóhann Hauksson, 5.5.2008 kl. 23:31]

Breyting frá bandalagi fullvalda ríkja yfir í sambandsríki eins og USA og Þýskaland er, varðar svo alvarlega allar hinar þjóðirnar hverja og eina og stendur þeim öllum svo fjarri að útilokað er að neitt slíkt gerist í fyrrsjáanlegri framtíð og aldrei nema um það væri orðin rík og átakalaus samstaða í öllum þessum ríkjum sem útilokað er að gerist eins og veröldin snýr í dag. Þau vilja augljóslega öll vera sjálfstæð og fullvalda lýðræðisríki í samtökum Evrópuríkja en ekki í sambandsríki, þar á milli er himinn og haf.

Sjá hér um sambandsríki heimsins, m.a. kort. 

[Helgi Jóhann Hauksson, 6.5.2008 kl. 01:11]

Engin keðja er sterkari en veikasti hlekkurinn. Sjálfstæði okkar og tilvera í tímans rás er heldur ekki traustari en veikasta augnablik tilverunnar.

Ef hjartað stöðvast í 15 mínútur í venjulegum manni á hann sér vart lengri tilveru - ef til staðar er sjúkrabíll og læknir sem kemst í tæka tíð er hann oftast hólpinn.

Almenna kenningin um smáríki er að þau eigi að taka þátt í bandalögum ríkja til að tryggja tilveru sína, í senn til að hafa áhrif, til að hamla gegn ágengni einstakra annarra ríkja, til varnar efnahagslegum áföllum og sveiflum og til að njóta góðs af sameiginlegri undirbúningsvinnu laga- og reglusetningar, löggæslu og landamæravörslu, svo fátt sé nefnt.

Þó Íslandi hafi vegnað vel undangengin ár er hér svo margt sem við getum ekki mögulega haft stjórn á. T.d. er það jarðfræðileg staðreynd að í það minnst á nokkurra alda fresti verða hér eldgos og náttúruhamfarir sem hafa mjög miklar og alvarlegar afleiðingar.

Ef við höfum marg oft sagt að við vildum ekki taka þátt í samstarfi Evrópuríkja í ESB vegna þess að við séum rík og viljum ekki þurfa að greiða pening til fátækari ríka ESB - hvernig myndum við biðja um sjúkrabíl og hjartalækni til að lifa þessar 15 mínútur sem gætu riðið þjóðinni að fullu,

- nú ítrekaðar efnahagslegar árásir eins og við nú sitjum undir munu örugglega vera gerðar aftur í framtíðinni ef við ætlum að halda áfram á sömu braut og þá enn „betur“ undirbúnar af hendi árásaraðilanna, alvarleg mengunarslys á hafinu -kjarnorku eða annarskonar, ágengni ósvífinna fjármálafla af öðrum toga en beinar efnhagslegar árásir, hrun lífríkis og fiskistofna í kringum landið,

- eldgos á Reykjanessvæðinu í næsta nágreni Reykjavíkur verða í 300 ára hrinum á 1000 ára fresti og nú er kominn tími á nýja hrinu (hraunið þar sem nú er verið að byggja Vallahverfi í Hafnarfirði rann árið 1154 úr gíg aðeins 4 km frá hverfinu í síðustu svona hrinu), breyting á Golfstraumnum,... og miklu fleira getur gerst og sumt mun næsta örugglega gerast fyrr en varir.

Það er ef miklu fleiru að taka sem gæti ógnað tilveru þessarar litlu þjóðar okkar uppá þessu eldfjalla- og heimskautaskeri en nokkurri annarri Evrópuþjóð. Við megum því ekki gleyma okkur í sjálfumgleði yfir ríkidæmi sem staðið hefur brotabrot af ævi þjóðarinnar  - náttúruna hefur oftast skammtað okkur afar þrönga tilveru - við gætum þurft lækninn og sjúkrabílinn einhverja stutta stund  í framtíðinni til að lifa af áfall - auk þess sem aðild  að ESB  sjálf bægir frá sumum hættunum, t.d. vegna efnhagslegra árása.

[Helgi Jóhann Hauksson, 6.5.2008 kl. 01:29]

Það er kallað samhjálp og samtrygging og samfélög nútímans byggja á því að við dreifum áhættunni með þeim hætt hvert með öðru og yfir tímann - það gildir ekki síður um lítið heimsskautaríki á eldfjallaeyju að það mun fyrr eða síðar skipta sköpum að hafa sýnt fyrirhyggju og vera aðili að virku samfélagi Evrópuþjóða. - Við munum ekki alltaf geta verið nýskasta ríka þjóð heims en samt reiknað sjálf með hjálp þegar á reynir.

[Björn Heiðdal, 7.5.2008 kl. 20:34]

[Helgi Jóhann Hauksson, 10.5.2008 kl. 09:45]

Að gefnu tilefni er rétt að benda mönnum á að nafnlausir aðilar geta ekki sett hér inn hvaða texta sem er. Eðlilega geta nafnlausir og óskráðir aðilar ekki sett inná bloggið mitt ósannaðar ávirðingar á tilgreinda aðila eða persónur. Þeim sem koma hér fram undir eigin persónu leyfist meira en þeir sem vilja að ég taki ábyrgð á orðum þeirra.

[joi (IP-tala skráð) 10.5.2008 kl. 22:29]

Finnst frekar eins og mönnum eins og þér Helgi Jóhann þyki óþægilegt að einhver svari með rökum sem þú getur ekki hrakið. Það er alveg magnað hvað ESB sinnar geta komið með af rökum, og komist upp með að vera ekki svarað.

Mér var hugsað til þessa í gær þegar ég sá einhvern þátt í sjónvarpinu. Þá var verið að tala um efnahagsástandið á íslandi þessa dagana. Menn gátu náttúrulega fundið einhverja tengingu þar og sögðu sem svo að við ættum ekkert að dvelja við þetta lengur. Bara ganga í ESB. Svona málflutningur er fyrir neðan virðingu þeirra fjölmiðla sem vilja taka sig alvarlega.

Þú ættir líka að endurskoða þetta Helgi Jóhann. Ekki hreinsa út athugasemdir sem eru settar hérna inn, ef þær eru ekki að þínu skapi. Þú ert í það minnsta ekki mikil fyrirmyndi þeirra sem eru að hugsa þessi mál nú um stundir ef þú sem ESB sinni vilt ekki leyfa opin skoðanaskipti. Hvort ég sé einhvers staðar skráður eða ekki kemur þessu máli hvergi við. Ég hef aldrei persónugert neinn í mínum skrifum. Aldrei vegið að einum eða neinum nafngreindum manni. Hef einungis hrakið þínar staðreyndir og sent þær heim til föðurhúsanna með rökstuddum fullyrðingum.

Stundum er sárt að heyra sannleikann. Þú átt greinilega frekar erfitt með það.

Ég hlakka mikið til að umræðan um ESB muni þróast og Íslendingar fái í raun að heyra hvað málið snýst um. ESB sinnar hafa haft gríðarlega gott aðgengi að fjölmiðlum og í raun einokað þessa umræðu. Sama gerðist í Noregi. Þegar leið að kosningum og jafnaðist umræðan út. Allir vita hvað gerðist. Norðmenn neituðu aðild. Hvað gerðist þá? Þeir voru látnir kjósa aftur. Þeir neituðu aftur. Hvað gerist svo næst? Hvernig verður þessu komið fyrir á Íslandi? verður þetta sett á dagskrá aftur og afur? Það væri forvitnilegt að vita hvernig þessu verður háttað.

[Gunnar (IP-tala skráð) 11.5.2008 kl. 13:09]

Og hver skyldi svo „sannleikurinn“ vera?

[joi (IP-tala skráð) 11.5.2008 kl. 13:46]

Sannleikurinn er m.a. sá að sameiginleg sjávarútvegsstefna gerir það að verkum að við verðum að kyngja þeim ákvörðunum sem ESB setur varðandi sjávarútvegsmál. Ég setti hérna inn færslu varðandi þetta mál. Henni var eytt út. Af hverju? Af því að ég var ekki nógu vel skráður inn á eitthvað blogg!!!!! Allir sem hafa kynnt sér málin vita að það sem skiptir máli í sjávarútvegsstefnu Íslendinga hverfur. Helgi Jóhann týnir til atriði úr sjávarútvegsstefnu ESB s.s. að ESB tryggi sjómönnum/útgerðarmönnum "lágmarksverð", m.ö.o. niðurgreiði þeir þeim sem ekki geta selt sýnar sjávarafurðir á lágmarksverði (muninn á því sem menn fá fyrir afurðir og það sem er talið lágmarksverð). Allir vita að Íslendingar hafa aldrei selt sjávarafurðir fyrir lágmarksverð. Þeir hafa verið þekktir fyrir að fá HÁMARKSVERÐ fyrir sínar afurðir.

Þannig mætti leiða að því rökum að Íslendingar myndu borga með þeim þjóðum sem hafa ekki náð tökum á veiðum, vinnslu og markaðssetningu sjávarafurða. Við þyrftum að taka peninga af því sem við öflum til að borga þeim sem ekki kunna þetta. Svona virkar "jafnaðarstefna" ESB í flestum greinum. Taka frá þeim sem standa sig vel og ná árangri og færa þeim sem einhverra hluta vegna standa sig síður og ná ekki árangri.

Gott dæmi um þetta er dæmi sem oft er tekið um appelsínurækt á spáni. Þeim sem standa í að rækta appelsínur eru tryggðt lágmarksverð fyrir afurðir. Þannig gætu garðyrkjubændur á Íslandi ræktað appelsínur og fengið fyrir það greitt lágmarksverð. Jafnvel þó svo að allir viti að það er með öllu vonlaust að reka slíka ræktun með sæmilegum arði. Þá er einfaldlega tekið af þeim sem rækta appelsínur á Spáni (mikil reynsla, góð markaðssetning og kjöraðstæður) og fært til þeirra sem hafa enga reynslu, þekkingu eða aðstæður.

Þetta er bara lítið dæmi. Menn geta tekið þetta dæmi með appelsínur, ýsu, kjúklingabringur eða hvað sem er. ESB rekur mikla jafnaðarstefnu þar sem kenningin um "comparative advantages" er höfð að leiðarljósi, þ.e. að þeir sem eru flinkastir að veiða ýsu gera það. Þeir sem eru flinkastir að rækta appelsínur geri það. Svo fer fram skipti á vörum, öllum til hagsbóta.

ESB hefur reyndar liðkað fyrir viðskiptum á margan hátt. Afnumið tolla og annað slíkt. Það er af hinu góða. VIð getum tekið þátt í slíku samstarfi. Það þýðir samt ekki að við þurfum að borga með okkur tugi milljarða á ári til að halda úti einhverju stofnanafargani sem seilist alltaf lengra og lengra í þá átt að hafa vit fyrir fólki.

Vonandi að þessi færsla svari því hver sé sannleikurinn. Líka vonandi að þessu verði ekki eytt eins og hinum færslunum.