ESB mun ekki vega að grundvallarhagsmunum neins aðildarríkis

Nú þegar helstu andstæðingum ESB-aðildarviðræðna er loks orðið ljóst að öll rök eru fyrir að við myndum ekki aðeins halda fullum raunverulegum yfirráðum yfir okkar fiskimiðum heldur líklega fá hlutdeild í aflaheimildum sem ESB á og/eða kaupir annarstaðar frá, þá er það er undarleg vænisýki að klifa á því að ESB gæti ákveðið eftirá að breyta reglum til að taka af okkur fiskimiðin.

Fyrir utan að það hefur verið mikilvægasta regla ESB frá upphafi að brjóta aldrei gegn grundvallarhagsmunum neins aðaldarríkis, þá má beita sömu rökum gegn öllum erlendum samskiptum okkar.

Sameinuðu þjóðirnar gætu gert okkur nærri hvað sem er, þær hafa t.d. á valdi sínu að hernema ríki og svipta þau ríkisstjórn og fullveldi þ.e. ekki þarf að breyta reglum til þess, -en þurfum við að óttast það? ....Bandaríkin gætu ákveðið að taka Ísland og innlima það, en þurfum við að óttast það? ....ESB gæti nú þegar ákveðið að breyta ýmsum reglum og loka á viðskipti við okkur nema við gerðum eins og þeir vildu í einhverju máli, -en þurfum við að óttast það?

- Því nær sem við erum ákvaraðanatökuferlinu því minni hætta er á að okkur sé sýndur yfirgangur og ósanngirni. Sem aðildarríki væri miklu minni hætta á að ESB gengi gegn grundvallarhagsmunum okkar en þegar við erum utan ESB því ölli hin aðildarríkin verða að geta búist við því sama og eitt þeirra verður fyrir. Þannig að ef ESB myndi brjóta gegn grundvallarhagsmunum eins aðildarríkis geta hin ekki lengur treyst því að verða ekki fyrir því sama. Það er því allt heila samstarfið og bandalagið sem væri í húfi ef ríkin gætu ekki treyst því að slíkt gerðist ekki.

Það er ekki meiri hætta á að ESB myndi eftirá gegn okkar vilja breyta reglum til að svipta okkur fiskimiðunum en að Sameinuðu þjóðirnar ákveðu að nota Ísland sem ruslahaug undir kjarnorkuúrgang heimsins. - Sameinuðu þjóðirnar gætu faktískt gert það en við en hættan á því er engin, þannig einfaldlega fara alþjóðastofnanir og bandalög ekki með vald sitt, og ef vilji væri til þess þyrftum við ekki að gerast aðilar til a þeir brytu svo harkalega gegn okkur, vondukallarnir myndu einfaldlega gera það hvort sem er.

Fulltrúar Samfylkingar: Full yfirráð auk veiðiheimilda annars staðar

Hefur loks lesið kosningaloforð flokksins

Auðvitað er þetta ekki nýtt mál en það er nýtt að loksins virðast Framsóknarmenn hafa dregið fram kosningastefnuskrá sína frá því fyrir fjórum árum og sjá sitt óvænna að þurfa nú í skyndi að efna eitt og annað sem þeir lofuðu þá. - Það er gott svo langt sem það nær.

Þetta er ágæt skilgreining sem höfð er eftir Jóni með þessum hætti í fréttinni sbr.:

"Þá sagði Jón, að hugtakið og raunveruleikinn þjóðareign fæli það í sér, að eignartilkalli eða yfirráðatilburðum einkaaðila, hvort sem um væri að ræða einkaaðila, lögaðila, samtaka, stórfyrirtækja eða gróðaaðila, væri hafnað og hrundið í eitt skipti fyrir öll. Þessi höfnun skipti mjög miklu máli og það öryggi, sem stjórnarskráin veitti. „Hér er því ekki um neinskonar réttaróvissu að ræða," sagði Jón"

Segir frumvarp um auðlindaákvæði eiga áralangan aðdraganda

Í raun 2/3 sammála prinsipinu að þjóðin eigi fiskinn og miðin

Ég er ekki í nokkrum vafa um að fólk svarar þessari spurningu eftir anda hugmyndarinnar þ.e. að þjóðin eigi að teljast eigandi miðanna og alls sem á þeim og í þeim er. - Skipta þá engu máli fáránlegir lagaútúrnsúngar hagsmunagæslulögfræðinganna sem reyna að segja þjóðinni að þjóðin geti ekki verið eigandi neins vegna þess að hún sé síbreytileg. Þá gæti heldur ekki neinn opinn félgasskapur verið eigandi neins -en er það samt.

Tveir þriðju landsmanna segjast hlynntir stjórnarskrárbreytingu

Meiri sveiflur hjá Fréttablaðinu en Gallup

Ef litið er á þróunina sl. ár sést þrátt fyrir töluverðar sveiflur í fygi Samfylkingarinnar hjá Fréttablaðinu að fylgistapið hjá Samfylkingunni hefur staðið í meira en ár. Hjá Gallup sem vinnur sínar kannanir að jafnaði yfir lengra tímabil en einn dag eða eina helgi, sést þetta samfellda ferli miklu betur. Þar kemur fram nær bein lína hallandi niður og sýnir yfir 10% tap á einu ári, en þó með mjúkum bugðum.

Af báðum má þó vera ljóst á móti að mikið fylgi þarna úti er veikt fyrir Samfylkingunni og meldar sig auðveldlega með henni ef það finnur gott tilefni til þess.

Í sögu sinni og sem afurð af liðnu starfi t.d. við stefnumótun, á Samfylkingin í fórum sínum miklu meira en öll þau vopn sem til þarf, það er hinsvegar foringjanna að ákveða heildar strategíu og hvaða vopnum verður beitt úr vopnabúrum Samfylkingarinnar yfir lengri tíma. Við þær ákvarðanir hefur ríkt ráðleysi og jafnvel skilningsleysi á hve öflug pólitísk sóknarvopn leynast í hinu mikla vopnabúri Samfylkingarinnar og að æðstu starfsmenn og foringjar þurfi að að þekkja til þeirra. - Vandinn er ekki skortur á björgum og úrræðum því þau eru öll til í vopnabúrum Samfylkingarinnar heldur skortur á yfirsýn yfir þær og ákvaðranir um alvöru heildar strategíu í samræmi við að flokkurinn sé flokkur jafnarðmanna á Íslandi.

Enn engin batamerki eftir samfellt ferli niðurávið í yfir ár

Samfylkingin hefur svo augljóslega verið að fara rangt að um all langa hríð að mann verkjar við tilhugsunina. Þeir sem ráða þar málum verða að hætta leita sökudólga hjá þeim sem reyna að ráða þeim heilt þ.e. flokksmönnum sem gagnrýna aðfarir þeirra. Þess í stað verða viðkomandi að fara að líta í eigin barm og bókstaflega að sækjast eftir því að hlusta á þá sem gagnrýndu þá og hafa mikla þekkingu og reynslu, það að þora að hlusta á andmælendur er grundvöllur samræðna og var ekki einhver sem talaði um samræðustjórnmál?. - Bara ef þetta fólk hefði viljað hlusta - viljað vita - viljað þiggja ráð af þekkingu, rannsóknum og reynslu. - Öllu glutrað niður og svo reynt að kenna öllum öðrum um. Ég trúi reyndar ekki enn að Samfylkingin fari í kosningunum sjálfum undir 25%, fremur en ég trú ekki enn að Framsókn fari undir 15%. Liggur við að segja að hin pólitísku ,,náttúrulögmál" ættu að gera það útilokað.

Samfylkingin með 19,2% fylgi samkvæmt könnun Fréttablaðsins

Augnablikið er liðið hjá

Þau eiga allt gott skilið Ómar Ragnarsson og Margrét Sverrisdóttir og vissulega vona ég að meira af Ómari búi í þjóðarsálinni framvegis en hingað til, en hætt þykir mér við að augnablikið þeirra sé liðið hjá. Það hafi glatast þegar Ómar beitti sér sérstaklega fyrir því að Framtíðarlandið biði ekki fram til Alþingis. Eitthvað sloknaði þá og glóðin hefur verið að kulna síðan. Ómar sýndi þá að þó hann hafi stórt hjarta hefur hann ekki pólitíkst nef. Með því að beita sér gegn framboði Framtíðarlandsins hjó hann til þeirra sem heitast hefðu stutt hann - þeirra einstaklinga sem vildu ákafastir nýjan grænan flokk og höfðu lagt líf og sál í undirbúning framboðs. Ef hann hefði bara leyft félagsmönnum að hafna framboði án sinnar íhlutunar hefði þetta fólk allt flætt heilum hug beint til hans og barist af öllum kröftum fyrir framboð hans. Nú er ekki heilt milli hans og þeirra, sama hvað báðir vildu að svo væri þá sitja tilfinningar eftir. Mómentið leið hjá það kvöld, og eldurinn slöknaði. Með snjöllum pr-mönnum og/eða miklum peningum mætti mögulega blása lífi í glóðina en ég tel líklegast að hvorttveggja skorti, sérstaklega eftir að ljóst má vera að þó Ómar hafi stórt harta skortir hann pólitískt nef.

Íslandsflokkurinn vinnuheiti á áformuðu þingframboði Margrétar Sverrisdóttur

Netlögga Steingríms J Sigfússonar

.

Klámið er löngu gengið yfir allt ásættanlegt velsæmi og reynir sífellt að toppa sjálft sig, en satt best að segja hélt ég nú á tímum upplóstranna um hleranir og njósnamiðstöð lögreglu, að eftir að Steingrímur J hreyfði kröfu sinni í Silfri Egils, um að stofnuð yrði ,,netlögregla" til að fylgjast með umferð efnis á netinu myndi greinast merkjanleg minnkun í stuðningi við hann og VG. Það hefur ekki orðið, heldur þvert á móti hefur Steingrímu og VG enn bætt við sig fylgi samkvæmt skoðanakönnunum sem auðvitað er gaman og ánægjulegt fyrir hans hönd, og á margan hátt verðskuldað.

En nú hefur Steingrímur ítrekað í útvarpsviðtali áform sín um netlöggu og að leggja þurfi lögreglunni til tæki, tól og aðstöðu "til að fylgjast með umferð á netinu".

Þeir sem eru eldri en tvævetur hrökkva við þegar svona er talað, ekki síst í kjölfar frétta um hleranir lögreglu frá fyrri tíma. Hér er um afar vandmeðfarið mál að ræða. Það er til dæmis grundvallar munur á því hvort lögregla fær heimild til að fylgjast með netnotkun borgaranna eða aðeins því efni sem birt er á netinu (og það er vart vandamálið hér). Ef lögreglan á að fá tæki og tól til að fylgjast með netnotkun borgaranna til "klámhundaveiða", er óhjákvæmilegt að hún verði ýmissa annarra hluta vísari í leiðinni því hún veit ekki fyrirfram hverjir eru sekir. T.d. hverjir sækjast eftir ýmsu jaðar-pólitísku efni t.d. þeirra ungdómssamtaka sem líta á sig sem einskonar heild í grasrót Evrópu og brýst nú fram í mótmælum við niðurbrot Ungdómshússins í Kh. - Eða fjármálalegum upplýsingum, eða um aðgerðir stjórnarandstöðunnar til að vinna kosningar, eða trúarlegum upplýsingum .... og svo frv.

Það er enginn leið að tryggja fyrirfram að aðgerðir og eftirlit beinist bara að verstu "klámhundum" þegar upplýsinga er aflað til að finna hverjir eru "klámhundar". Auk þess vitum við af sögu lögreglueftirlits allstaðar í heiminum að þegar til staðar eru uppsett og auðnýtanleg tæki á lögreglustöð til að afla upplýsinga um samskipti manna þá eru þau notið við hvert hentugt tækifæri þegar lögregla eða yfirvöld finna til venjulegrar vænisýki sinnar og vanmáttar. Skiptir þá engu hvort við völd er hægri eða vinstri stjórn.

Auk þess að þá breytir vitneskjan um netlöggu með svo greiðan aðgang nethegðun fólks. Ekki bara "klámhunda" heldur líka þeirra sem afla sér hugmyndafræðilegs lesefnis, hvort sem stjórnvöld raunverulega fylgjast með þeim eða ekki. Sumir myndu hugsanlega forðast að "leita" að og opna síður nátturverndarsinna ef þeir vildu ekki að sitjandi ríkisstjórn teldi þá halla undir þann málsstað, aðrir færu ekki inná síður anarkista ef þeir vissu að netlögreglan væri í virku eftiliti með efni sem fólk sækir sér og svo framvegis.

Fyrir utan að Stengrímur veit ekki hverskonar ríkisvald verður hér í framtíðinni t.d. hvort þjóðernissinnar nái hér völdum í samsteypustjórn með (ímynduðum) nýjum hægriflokki og ef SJS væri búinn að koma á netlögreglu þyrfti engu að breyta til þess beinlínis að leita að "útlendingasleikjum" í stað "klámhunda".

Klámið er löngu gengið yfir allt ásættanlegt velsæmi og reynir sífellt að toppa sjálft sig, en eftirlit þarf með alþjóðlegu samstarfi að beinast að framleiðlsu þess og birtingu en ekki að borgurunum og netnotkun þeirra. Einnig þarf að hindra að klámi sé ekki otað að fólki og börnum óumbeðið.

Svarar líka eftirspurn öryrkja og aldraðra

Það koma fram athyglisverðar ábeningar hjá Ólafi. M.a. eins og hefur mátt merkja að Ómar og co með miðju-grænt framboð misstu mómentið þegar Framtíðarlandið ákvað að bjóða ekki fram, og ekki síst þegar Ómar óvænt hvatti þá til að bjóða ekki fram. Eftirspurnin eftir miðju-grænu framboði hefur því fjarað út síðan og er bara á VG nú.
- Hitt held ég að skipti ekki síður máli fyrir velgengni VG er að VG hefur náð að verða trúverðugur valkostur þeirra sem hafa áhyggjur af velferðakerfinu okkar, þar sem aftur Samfylkingin hefur ekki ræktað sinn garð. Ásta Ragnheiður hefur í fjölmiðlum og á þingi virkað ein og yfirgefin í þeim málaflokki hjá Samfylkingunni.
Það vill gleymast að á konum brennur og hvílir staða kvenna OG staða velferðakerfisins því í reynd eru það þær sem í raunveruleikanum taka á sig hita og þunga þess innan sem utan stofnanna og innan sem utan heimilanna. Því er eðlilegt þegar tveir flokkar eru í keppni um hvor sé meiri kvennaflokkur velji konurnar þann sem BÆÐI vill styrkja stöðu kvenna OG ræktar opinbera velferðakerfið fremur en þann sem aktar sem hann hugsi bara um að stykja stöðu kvenna en slær í og úr með velferðakerfið.

„Vísbendingar um að VG svari eftirspurn eftir framboði umhverfisverndarsinna"

Konur vilja konur og velferðamál

Að mínu mati hefur VG unnið konur með því í senn að vera með skýra kvennáherslu, eins og þó konur vissu fyrir að Ingibjörgu Sólrúnu stæði skýrt fyrir í Samfylkingunni, en jafnframt með mjög skýran stuðning við hverksyns velferðarmál og við velferðarkerfið sem slíkt, en þrátt fyrir allt brenna þau mál enn hvað heitast á konum. Þær starfa innan þess og það lendir á þeim líka heima að annast fjölskyldumeðlimi sína, eldri og yngri þegar þeir þurfa mest á því að halda.
Að undanskilinni Ástu Ragnheiði hefur Samfylkingin í fjölmiðlum gleymt velferðarkerfinu og slegið í og úr hvort hún sé ekki bara tilbúin að setja það á markað eins og annað.
- Jafnvel eins og eldri femínistarnir í Samfylkingunni hafi hálfgerað skömm á að tala um velferðakerfið svo konur verði ekki sérstaklega spyrtar við áhuga á velferðakerfinu. - Því miður leiðir það hinsvegar til að ef jafntefli er í áherslum á réttindi kvenna til starfa og stöðu þá hefur VG skýra stöðu í velferðarkerfismálum framyfir sem skiptir konur gríðalega miklu. Hjá Samfylkingunni virkar Ásta Ragnheiður ein og yfirgefin í þeim málaflokki.
Samfylkingin ætti nú linnulaust að minna á að hún er erfingi höfundaréttar velferðakerfisins og best til þess fallin að endurreisa það, með áherslu á ríka samábyrgð okkar allra hvert á öðru.
Oft er sagt að Íslendingar séu flestir jafnaðarmenn inn við beinið, ef Samfylkingin ætlar að nýta sér það verður hún að minna sífellt á að hún stendur fyrir þau gildi. - Það hefur hún ekki gert og því kjósa konur frekar kvennaáherslur og velferðaráherslur í einum pakka (VG) en bara kvennaáherslur (S).

Evrópumálin geta ekki skýrt þetta því í nýlegri könnun voru konur líklegri til að styðja ESB en karlar. - Og konur hafa berlega engan sérstakan áhuga á að kona verði forsætisráðherra frekar en karl ef málefni velferðakerfisns fylgja ekki með og styrkur persónunnar til að framfylgja þeim.

„Gjörbreyting á fylgi á milli Samfylkingar og VG á meðal kvenna"

Fann ekki nafnið mitt

Það olli mér vonbrigðum að finna hvergi nafnið mitt á þessum lista Forbs, en þess utan var ég mest undrandi að lesa að 5 bandaríkjamenn ættu 44% af eignum allra á listanum.

Ríkustu menn heims urðu enn ríkari á síðasta ári