Það er nú það

Ekki efast ég augnablik um að starfsmenn og stjórnendur Almannvarna gera allt það besta sem þeir geta og kunna. — EN ég tel fullt tilefni til að spyrja alvarlegra spurninga um skipulag, viðbúnað og þekkingu almannavarna á Íslandi. „Almannavarnir“ (Civil Protection and Emergency Management) eru til og kennd sem sérstakt fræðasvið sem ramhaldsnám af verkfræði, félagsfræði, skipulagningar og fleiru í flestum löndum heims — nema á Íslandi.

Á Íslandi er dómsmálaráðherra á hverjum tíma æðsti yfirmaður almannvarna og næst undir honum er ríkislögreglustjóri og svo þar undir er yfirlögregluþjónn, varðstjóri lögreglu sem fer með dagsdaglega stjórnun almannavarna. Engin krafa er gerð um að neinn þeirra búi yfir menntun sem „nýtist í starfi“ aðra en menntun í lögum og lögreglufræðum.

Almannavarnir voru virkar og viðbúnar þegar Guðjón Petersen skipherra var yfir þeim. Í grunninn voru þær þó skipulagðar sem viðbúnaður vegna stríðsátaka.

Eftir að kaldastíðinu lauk er eins og þær hafi mætt afgangi og yfirstjórn þeirra ekki eins sýnileg og var. Ríkislögreglustjóri þurft að nota féð í annað.

En hvað er það svo sem svo augljóslega hrópar um vanbúnað almannavarna á Íslandi?

Ég fór fyrst að spyrja mig spurninga um viðbúnað almannavarna þegar ég átti náinn ættingja sem kom til landsins með flugi Wizz air 2019 sem þurfti að lenda á Egilsstaðaflugvelli um hávetur vegna veðurs í Keflavík.
Minn ættingi eins og um helmingur farþega kaus að fara í land frekar en aftur til Póllands. Þar var hinsvegar ekkert í boði á þessum alþjóðlega varaflugvelli. Engin aðstaða til að leggja sig um nóttina eða hvílast, ekki ein einasta motta, hvað þá beddar.

Það átti að loka flughöfninni á farþegana og neita þeim um skjól fyrir nístingskulda og vindi um hávetur, fljótlega eftir að þeir stigu á land. Það var ekki fyrr en móðir með ung börn brotnaði niður og brast í grát af örvæntingu að starfsmenn ákváðu að spyrjast fyrir hvort þeir mætti leyfa fólkinu, einhverjum eða öllum að vera í húsinu, flughöfninni, þar til far í bæinn biðist þeim.

Þarna á þessum alþjóðlega varaflugvelli var hinsvegar enginn viðbúnaðuar af neinu tagi til að taka á móti og hýsa fólk. Engar dýnur, engir beddar, enginn matur, engin áætlun eða hugsun og hreinlega ekkert í boði.

Þarna á Egilsstöðum ættu almannavarnir að eiga gáma á dráttarvögnum í góðri geymslu með einföldum beddum eða dýnum, þó ekki væri nema vindsængum, og vera eiga tilbúð skipulag um hvernig tekið væri við fólki sem kæmi með flugélkum á þennan „alþjóðlega varaflugvöll“.

Almannavarnir á Íslandi ættu að eiga skemmur á nokkrum stöðum á landinu með viðbúnaðargámum á dráttaarvögnum eins og allar byggðir eiga slökkvibíla, jafnvel þó þeir séu aldrei notaðir. Í þessum skemmum ættu að vera gámar sem ekki þyrfti annað en að setja á flutningabíl eða aftaní dráttarbíl, og aka fyrirvaralaust þangað sem þörf væri á. Ekki einungis með beddum heldur líka gáma með rafstöðvum og gáma með vatnsdælum (vegna hraunstraums og fl, gáma með aðstöðu fyrir læknishjálp og hjúkrun, eldhúsgáma, og hvað annað sem fyrirsjánlegt væri að til þyrfti að taka í neyð og við hamfarir — þó þeir yrðu aldrei notaðir og endurnýja þyrfti búnaðinn reglulega lítt eða ónotaðan.  Eins og slökkviliðsbíla sveitarfélaganna sem fæsti eru nokkru sinni notaðir til slökkvistarfa — sem betur fer.

Með þetta í huga hlustaði ég á viðtal Jóhönnu Vigdísar við Samgönguráðherra Sigurð Inga Jóhannsson um viðbúnað vegna mögulegs goss og hraunstraums á og yfir Keflavíkurveginn (Reykjanesbraut) og Suðurstrandaveg. Sigurður svarði því til að auðvelt væri að ryðja upp varnargörðum eins og í Vestmannaeyjum og kæla hraunið með vatnsdælum. Í dag væri til mikið betri dælur úti í heimi.

Í Vestmannaeyjum var kallað eftir aðstoð bandaríska hersins sem einmitt átti í skemmum tilbúnar dælur eins og margskonar annan viðbúnað — ef þyrfti — og það sem ekki síður skorti til að nota þær, langar lagnir fyrir vatn til og frá dælunum.

Ef á að kalla í skyndi eftir dælum og lögnum er ekki síður mikilvægt að fyrirfram sé búið að velja þær, vita hvar þær er að fá sem kæmu að bestum notum, sem og annan búnað, vatnslagnir og fjölmargt fleira. Hvar á að fá ýtur og skóflur, hvað er til í landinu hvað þyrfti að kalla eftir, hvar og hvernig.

Á netinu má finna færanlegt allt af öllu. T.d. vatnsdælu sem getur fyllt Ermasundsgöngin af vatni á einungis 10 klukkustundum, en líka litlar sumarbústaðsdælur — og allt þar á milli.

 Hvaða dælur ætlar Sigurður Ingi að velja í skyndi þegar hraun tekur að streyma og hvar og hve fljótt fær hann þær afgreiddar? Í Vestmannaeyjum gekk það tiltölulega fljótt fyrir sig vegna þess að bandaríski herinn hafði þá fyrirhyggju að eiga slíkar dælur tiltækar og bauð okkur aðstoð sína.

Ætlar Sigurður Ingi aftur að leita þangað, veit hann hvort þær biðust og væru hentugar? Eða væri kannski ráð núna að í stað þess að treysta á fyrirhyggju annarra að eiga einhvern svona viðbúnað sjálf í gámum í einhverskonar viðbúnaðarskemmu Almannavarna?

Dælur geta líka verið mikilvægar við aðrar aðstæður en að kæla hraunstrauma auk þess sem við gætum þá hugsanlega lánað okkar búnað með litlum fyrirvara annað í heiminn þangað sem náttúrhamfarirð yrðu, eins við höfum notið fyrirhyggju annarra.

En stóra spurningin er hvernig á að hýsa flóttafólk frá eldgosi á Íslandi í íþróttahúsum ef ekki er hugsað fyrir dýnum, beddum eða skilrúm eins og nú sjást víðast þar sem fólk er hýst í neyð, t.d. vegna fellibylja?
Þ.e. almannavarnir á Íslandi eiga ekki skemmu og gáma með viðbúnaðarútbúnaði, sem ætti þó að vera jafn sjálfsagður og sjúkrakassi í fjölskyldubílnum – þó flestir sjúkrakassar séu aldrei notaðir.

Í skemmunni ættu að vera til únir gámar með rafstöðvum, dælum, beddum og dýnum, eldhúsum, hjúkrunaraðstöðu og mikið fleiru, eða öllu því sem náttúrhamfarir og veður á Íslandi gætu skapað þörf fyrir.

Einhverja slíka gáma með nauðsynlegasta viðbúnaði fyrir fólk, ætti að hafa í öllum landsfjórðungum, og að m.k. við þá flugvelli sem eiga að þjóna sem vara- og öryggisflugvellir sem og í Keflavík. Á sínum tíma greiddi NATO vænan hluta byggingakostnaðar flugstöðvarinnar vegna þess að hún átti að geta hýst mikinn fjölda í neyð og þar átti að geyma bedda í kjallara — en hefur það nokkurtíman gerst — að beddar væru geymdir þar á lager?

[Ljósmyndir teknar af vefnum]

Hann er 19 ára Íraki og hefur dvalið hér hátt á annað ár við bið eftir svörum um hvort hann fengi hér skjól og þá hvort þessi hæfileikaríki ungi maður gæti hafið líf eins og annað ungt fólk sótt nám og byggt upp líf sitt til framtíðar. Við gerðumst formlegir aðilar að stríðinu sem hrakti hann á flótta og faðir hans kaus að aðstoða herliða okkar og Bandríkjanna sem þá kallaði ofsóknir yfir fjölskyldu hans og sérstaklega karllegginn. Hann er nú einn og vegalaus en hefur eignast fjölda vina og aðdáenda hér á landi þann tíma sem hann hefur beðið hælis, því Noor er mjög hæfileikaríkur ungur maður. 

Þrátt fyrir mikla erfiðleika við að fá vinnu og atvinnuleyfi án landavistarleyfis tókst honum það og sá vel um sig þegar hann var sóttur og sendur til Grikklands sömu nótt. - Þó hefur nefnd dómsmálarðaherra sjálfs sagt í skýrslu sinni að bíða eigi a.m.k. 15 daga frá því slík ákvörðun er kynnt hlutaðeigandi þar til hún er framkvæmd svo raunhæft sé að svara forsendum hennar.

Aleiga hans eru íslenskir peningar sem hann hefur unnið fyrir sér - en fékk ekki að skipta þeim í nothæfa mynt áður en honum var hent.

Ragna dómsmálaráðherra sjálf synjaði ósk Birgittu Jónsdóttur um að hann fengi að hafa símann sinn með sér svo hægt væri að halda tengslum og fylgjast með honum og að hann fengi þann 15 daga frest sem skýrsluhöfundar dómsmálráðuneytisins telja að beri að veita.

Má [kannski] en þarf alls ekki

Dyflinnar samningurinn á að tryggja að allir fái einhversstaðar lágmarks málsmeðferð og að ef ekkert annað landi vill geri það sé það skylda fyrsta viðkomulands. Grikkir ráða hinsvegar ekki við vandann og tryggja ekki fólki lágmarks meðferð, aðstoð og vernd jafnvel ekki svefnpláss.

- Allar ákvarðanir dómsmálaráðherra hér eru pólitískar ákvarðanir - hún má (kannski) en þarf alls ekki. - Engin lög eða reglur banna Rögnu að veita Noor og þeim öðrum sem hún sendi nú til Grikklands hæli, eða skylda hana til að senda hann úr landi - en Ragna gerir það samt, engin lög eða reglur banna Rögnu að leyfa Noor að hafa með sér símann - en Ragna gerir það samt, engin lög eða reglur banna Rögnu að veita Noor 15 daga málsmeðferðarfrest - en Ragna gerir það samt, enginn bannar Rögnu að sjá til þess að hann/þeir geti skipt krónunum sínum í nothæfan pening en Ragna gerir það samt, enginn skyldar Rögnu til að nota heimild Dyflinnarsamningsins um endursendingu til fyrsta Shengenlands en Ragna gerir það samt.

Geðþóttaákvarðanir dómsmálaráðherra

- Allt eru þetta geðþóttaákvarðanir sem Ragna ber ábyrgð á sem sést svo sorglega þegar þær eru færðar uppá raunverulega persónu, þennan 19 ára unga Íraka sem lenti á vergangi þegar fjölskylda hans aðstoðaði innrásarlið okkar og leitað var hefnda fyrir það í heimalandi hans. - Ekkert bannar okkur að veita honum hæli eða skyldar okkur til að senda hann til baka - en við gerum það samt afþví ráðherra telur sig mega það og geta það.

Mannréttindaráðherra ?

Ef það er ámælisvert að ónáða Rögnu á þeim einu stöðum sem til hennar næst og að hneykslanlegt að öskra á Rögnu þegar hún ætlar að tala um mannréttindi á ráðstefnu, þá nær skalinn ekki yfir þann glæp að henda fólki í ruslið eins og Ragna ÁKVEÐUR af geðþótta sínum og stefnu að gera í þessu máli.

Erum við kristið fólk?

Hvernig getur kristið fólk komið svona fram í nafni okkar sem kallar sig kristina þjóð og hefur krossmark í fána sínum?  Í Matteusarguðspjalli 25 segir:

Sjá líka ágætar greinar á Smugunni Ruslið og Herþotur yfir Bagdad

ORF-Líftækni ræktar bygg með virkum mannapróteinum svo sem HGH (vaxtahormón). Það er gert með splæsigeni með viðbættum prómótor sem knýr plöntuna til að sí-framleiða prótein eftir uppskrift gens úr mönnum í fræi sínu óháð þörfum plöntunnar og þó plantan myndi aldrei kalla eftir próteini frá geninu einu og sér nema vegna prómótorsins sem knýr hana til að framleiða eftir uppskrift gensins.

Á löngum tíma við slíka ræktun er blöndun við annað bygg til manneldis eða fóðrunar meira en líkleg og vitað er einnig að bygg og melgresi geta frjóvgast saman þó afkomedur fram að þessu séu taldir ófrjóir. Þá er almennt varað við óstöðugleika genabreyttra lífvera og því óvæntum útkomum (dæmi: EMS) og að bakteríur hafi þegar tekið upp gen sem bætt er í allar erfðabreyttar lífverur og gerir þær á stofnfrumstigi ónæmar fyrir sýklalyfjum sem notuð eru til að drepa frumur sem ekki hafa veitt splæsigeninu viðtöku. Fyrst og fermst eru þó allar svona breytingar sem sleppa frá okkur óafturkallanlegar.

Hér ætla ég aðeins að rekja hversvegna ég tel ekkert eftirlit hafi verið með ræktunarreit ORF í Gunnarsholti hvorki af hálfu ORF eða Umhverfisstofnunar, engin úttekt hafi verið gerð af Umhverfisstofnun á uppsetningu reitsins eins og áskilið er og engir eftirlitsmenn hafi komið þar föstudaginn 14. ágúst eins og framkvæmdastjóri ORF heldur nú fram og eftirlit í sumar verið annað hvort afar lítið eða alls ekkert.

Um þetta gæti mér skjátlast en ætla hér að leggja fram mín rök og gögn.

Þess er að geta að í tilkynningu til ESB segir að svæðið sé vaktað (monitored), merkt skiltum (signs) í fleirtölu og girt rafmagnsgirðingu. Af samhenginu verður að telja að átt sé við mannhelda girðingu skilti sem segja fólki hvað þar fari fram og vöktun sé til að fylgjast með ástandi svæðisins og mannaferðum um það.

Ég vil taka fram að ég hef enga hugmynd um eða yfir höfðuð neinar vísbendingar um hverjir skáru akur ORF, og ekki aðrar vísbendingar um hvenær það var gert en þær sem í myndum mínum felast þar sem m.a. má sjá að sár stráanna eru þornuð og gulnuð sunnudaginn 16. ágúst kl 15:30 og mold á upprifnum rótum er þá þegar þurr. Jafnframt sést á myndunum frá þriðjudeginum á undan, þ.e. 11. ágúst að þá kl 17:00 var akurinn óskorinn og ósnertur.

Ljóst er hinsvegar að ORF hafði ekki hugmynd um hvað hefði gerst fyrr en tilkynning um það barst fjölmiðlum og hrekst þá úr einu skjóli á annað í staðhæfingum sínum um dagsetningar og eftirlit. Trúverðugleika og áreiðanleika fyrirtækisins verður að meta í því ljósi.

Umhverfis akur Orf í landi Gunnarsholts er einföld girðing með enn einfaldara hliði sbr myndir. Vera kann að girðingin eigi að gefa dýrum rafmagn en engar merkingar eða viðvaranir um það voru á girðingunni að hún væri rafmagnsgirðing og ekki gaf hún mér rafmagn við að klofa yfir hana við hliðið.

Hliðið er hnýtt aftur með grænu snæri. Þegar inn fyrir er komið er fyrst úr sér vaxið grassvæði en svo tekur við plægt og sléttað moldarsvæði þar sem reiturinn er á miðju svæðinu, sbr mynd.

Moldin er þarna sérlega laus í sér og loftkennd trúlega vegna hás hlutfalls gjósku úr Heklu enda var þetta svæði allt foksvæði þar til Landgræðslan tók til sinna ráða. Fyrir vikið marka fótspor all djúp för í moldina. Dráttavélarför frá sáningu voru einnig mjög skýr og augljós. En það var hreinlega óþægilegt að verða þess áskynja hve skýr fótspor aðkoma mín að reitnum markaði í mjúka moldina. Ég gætti þess þó að stíga hvergi nærri bygginu sjálfu sem var í kjarna ræktunarreitsins sjálfs með hafra-ræktun umhverfis.

Af því hve mín eigin fótspor mörkuðust djúp og skýr þykist ég vita fyrir víst að ef einhver annar hefði komið sömu leið þ.e. frá hliðinu að ræktunarreitnum hefðu spor hans verið mér augljós og sýnileg. Engin önnur fótspor en mín lágu hinsvegar inn að reitnum þá leið, hvorki á þriðjudeginum þann 11. ágúst, né sunnudaginn 16. ágúst.

Vafalaust gætu skemmdarvargar hafa komið hvaða leið sem er inn á reitinn en ólíklegt verður að telja að eftirlitsaðilar hefðu ekki farið um hliðið. Þaðan lágu hinsvegar engin sýnileg fótspor nema mín og aðeins ein dráttavélarför sem augljóslega tengdust sáningunni. Þau lágu inná reitinn, eftir beðunum til sáningar með beygjum og snúningi við enda þeirra, einn hring til baka umhverfis reitinn og útaf reitnum aftur sömu leið og inná hann.

Plæging hafði berlega farið fram löngu fyrir sáningu þar sem öll ummerki hennar voru miklu grónari og meira veðruð eftir fok og rigningar en förin og ummerkin eftir sáninguna.

Af ummerkjunum myndi ég halda að sá sem setti upp fuglanetið yfir reitinn hefði komið með dráttavélinni þar sem engin sjálfstæð fótspor nógu nýleg voru inná reitinn.

Af þessum ummerkjum sem staðfest eru hér með myndum tel ég ekki að neinn hafi farið inná svæðið síðan sáð var. Það er t.d. ekki hægt að sjá hvernig fuglanetið væri að standa sig og hvort þyrfti að laga það nema fara langleiðina að því.

Þegar ég kom þarna á sunnudeginum þann 16. hélt ég að ORF væri búið að uppskera byggið og hefði tekið hluta af höfrunum í rannsóknarskyni.

Á miðvikudeginum 19. ágúst sendi „Illgresi“ frá sér tilkynningu um að hafa skemmt akurinn eða þremur dögum eftir að ég var þarna á sunnudeginum þegar sár stráanna voru augljóslega þegar þornuð og gul í endann (sbr myndir í fyrra bloggi um efnið). ORF lýsti því umsvifalaust yfir að skemmdarverkið hefði verið unnið aðfaranótt eða snemma morguns miðvikudags 19. ágúst. Það var ítrekað við alla fjölmiðla, - þar til ég birti í bloggi mínu myndir sem sýndu að ummerkin voru að minnsta kosti tveggja daga gömul þremur dögum fyrr, eða þar með a.m.k. 5 daga gömul á miðvikudeginum.

Eftir að ég birti á bloggi mínu myndir þar sem ég sýndi fram á að skemmdirnar gætu vart verið yngri en 2ja til 5 daga gamlar þegar ég var þarna á sunnudeginum 16. ágúst, lýsti ORF því yfir að eftirlitsmenn þeirra hefðu kannað svæði á föstudeginum 14. ágúst. - Nú vill svo til að þetta er ekki heldur í samræmi við ummerki.

Fyrir það fyrsta voru eins og fyrr segir engin ný fótspor frá hliðinu að svæðinu þegar ég kom þarna þann 16. ágúst nema mín frá þriðjudeginum, en afar ólíklegt verður að teljast að starfsmenn ORF eða Landgræðslunnar gangi ekki um hliðið þegar þeir koma þarna til eftirlits. Í annan stað var allt annað traðk inná svæðið með ólíkindum lítið miðað við það sem þarna hafði gerst þ.e. kornið hafði verið skorið og beð rifið upp. Það voru heldur engin ný hjólför inni á svæðinu hvorki eftir dráttavél eða annað farartæki.

Loks þá hef ég myndir af hliðinu og bæði snærinu og hnútnum sem það var bundið með bæði þann 11. ágúst og aftur 16. ágúst og nokkuð augljósleg hefur ekkert verið hreyft við snærinu eða hnútnum sem hliðið er fest með í millitíðinni. Bandið liggur eins þann 16. ágúst og það gerði á þriðjudeginum þann 11. ágúst, þá er hnúturinn eins og spottinn frá honum er ósnertur og eins, þ.e. engir höfðu farið um hliðið.

Öll ummerki umferðar eða öllu heldur fullkominn skortur á ummerkjum um að farið hefði verið um hliðið og að ræktunarreitnum gera það ólíklegt að nokkur eftirlitsmaður hafi farið þar um síðan traktorinn fór þar þegar sáð var, og næsta útilokað að rétt sé að eftirlitsmenn hafi kannað reitinn föstudaginn 14. ágúst eins og ORF heldur nú fram.

Það verður því jafnvel að teljast ólíklegt að Umhverfisstofnun hafi rækt þá skyldu sína að taka út uppsetningu reitsins eftir sáningu og uppstillingu, því við það hefðu verið skilin eftir fótspor yfir mjúka moldimna til og frá reitnum.

Þess utan er ber svo akstursleiðin frá þjóðveginum að svæðinu með sér að hún hefur ekkert eða nær ekkert verið ekin í sumar. Hafi verið ekið að girðingunni til eftirlits er það þó algerlega ófullnægjandi því ekki er hægt að sjá þaðan hvernig fuglanetið væri farið eða hvort skepnur hafi komist í og bitið iðagrænan reitinn.

Það var heldur tekið að rökkva þegar ég sá ref trítla yfir veginn nokkuð fyrir framan mig og leggjast í vegkantinn eins og til að bíða þess að bíllin færi hjá. Ég stöðvaði hinsvegar bílinn, skrúfaði í snatri niður farþegarúðuna og mundaði myndavélina. Refurinn starði beint framan í mig í forundran eins og hann hefði vart átt von á þessu. Hálf fannst mér hann eymdarlegur með einhverjar síðar silfurlitaðar lufsur af vetrarfeldinum en annars móbrúnn og með dapurt augnatillit. Eftir augnabliks fyrirsætustörf stóð rebbi upp og rölti í burtu og leit aldrei til baka.

Miðjarðarhafið í heild, Eystrasalt, Skagerak, Kattegat, eyja Portúgala Madeira, eyjur Spánverja á Atlantshafi Kanarýeyjar og Assoreyjar, Hjaltlandseyjar norður af Skotlandi, ríkið Malta á miðju Miðjarðarhafi, eyjur og lendur Breta og Frakka í Karabískahafinu, Franska - Gínea, jafnvel Færeyjar og Grænland sem eru utan ESB eru með þeim sérstaka hætti sérlausnir Danmerkur sem er aðildarríki ESB. Um öll þessi hafsvæði sem eru vistfræðilega aðskilin Norðursjó eru sniðnar sérstakar lausnir til fiskveiðistjórnunar sem eru sem næst vettvangi í samræmi við nálægðarregluna í höndum heimamanna. Þannig fer t.d. Miðjarðarhafsráð með stjórn fiskveiða í Miðjarðarhafinu.

Um slíkt segir ESB einfaldlega að ef kerfið uppfyllir skilyrði um sjálfbærar veiðar og vernd fiskistofna og er það í samræmi við fiskveiðistefnu ESB. Þetta eru ekki kallaðar „varanlegar undanþágur“ eins og menn kalla á hér, heldur telst einfaldlega vera hluti fiskveiðistefnu ESB, sem vel að merkja er miklu meira en bara fiskveiðistjórnun. Þar er líka styrkja og stuðningskerfi, úreldingarkerfi og markaðsstuðningur, sem og kerfi sem greiðir sjómönnum lágmarksþóknun í þeirra vasa ef afli lendir í gúanói þ.e. minna en lágmarksverð fæst fyrir aflann. Hvert ríki sér um gæslu og eftirlit sinnar lögsögu sem undirstrikar að ríkið en ekki ESB á fiskveiðilögsöguna.

	Höfum sérstakra hagsmuna að gæta
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Fyrir meira en þremur áratugum heyrði ég um hve vítverðar brunavarnir væru á Hótel Valhöll. Starfsfólk hafði þá strax miklar áhyggjur af því að ef eldur kæmi upp myndi hótelið fuðra upp á skammri stundu og starfsfólk og gestir sem kynnu að sofa á herbergjum sínum ættu vart undankomuleið.

Það kemur mér því afar undarlega fyrir sjónir að eftir endurteknar endurbætur á hótelinu á þessu árabili sem liðinn er síðan hafi þeim aldrei verið settur stóllinn fyrir dyrnar um alvöru brunavarnir.

Smella hér til að skoða fleiri myndir sem ég tók í gær.

	Skýrslur teknar af starfsfólki
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Jafnvel dómurum ber að kanna möguleika á sáttum milli aðila. En það er megin hlutverk lögmanna að gera samninga og gæta hagsmuna skjólstæðinga sinna við samningsgerð, og meta með skjólstæðingum sínum ávinninginn af eftirgjöf og mögulegri samningsniðurstöðu á móti annarsvegar kostnaði og ávinningi af sigri fyrir dómi og svo kostnaðinn af hreinum ósigri.

Hver yrði samningsstaðan eftir að hafa hafnað samningi og tapa svo árum seinna dómsmálinu? - Og hver yrði staðan þann tíma sem málarekstur tæki?  Yrði jafnvel sigur of dýru verði keyptur?

Ef líkur eru á svo dýrum ósigri að hann myndi næsta örugglega ríða fjárhag okkar að fullu eru allir samningar sem gera málið viðráðanlegt mikill ávinningur.  - Lykilatriði er þó að samningurinn geri málið viðráðanlegt.

Sjálfur er ég engu vissari en Jón Steinar kveðst vera um hver réttarstaða okkar er varðandi Icesave. Ég veit ekki hvað réttast er að gera.

Ég hef tekið mér þá stöðu að vilja aðeins fá upplýsandi, skynsamlega og öfgalausa umfjöllun um málið. 

Málflutning þeirra sem augljóslega hafa annan tilgang en að finna bestu niðurstöðu í málinu sjálfu verður að víkja til hliðar.

Eða eins og Lára Hanna segir í nýjustu grein sinni [hér]:

Mikilvægir tenglar um málið:

Lára Hanna greinir hér frá heimsókn hennar með Herði Torfasyni til fjármálaráðherra sem sýndi þeim gögn um um trúnaðarkröfu Breta og Hollendinga hér.

Gauti B Eggertsson um sérkennilegan skilning laga tveggja pólitískra lögmanna hér.

Embættismenn skýra samninginn, forsendur og ákvæði hans hér (tenglar á gögn eru þarna á vinstri spásíu).

Guðmundur Hálfdánar­son „Segir Íslendinga sjálfa hafa skert fullveldið“ sjá hér

	Skylda ráðamanna að láta dómstóla fjalla um Icesave, segir hæstaréttardómari
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Jafnvel í svæsnustu vísindaskáldsögum hefur mönnum ekki hugkæmst þetta. Monsanto notar erfðaverkfræði til að stjórna framboði og rukka „höfundaþókknun“ af öllu sáðkorni sojabauna og fjölda fleiri ræktartegunda. Framleiðir svo eitur (Roundup) sem drepur allar plöntur nema þær sem hafa erfðaþáttinn þeirra. - Þetta er ekki skáldskapur heldur brot af skugglegri veröld Monsanto fyrirtækisins bandaríska, þess sama og fann fyrst upp PCB, DDT, NutraSweet og svo Orange agentinn til gróðureyðingar í Víetnam og sagði þá að díoxín í honum væri væri skaðlaust þrátt fyrir eigin rannsóknir sem sýndu það sem eitt hættulegasta efni heims.

Ég sá afar merka Kanadíska fræðslumynd  í Háskóla Íslands í dag; „The World According to Monsanto".

Erfðamengun frá erfðabreyttri ræktun er að valda hamförum á landbúnaðarsvæðum heimsins því nú rukkar Monsanto helsta glæpafyrirtæki heims á þessu sviði höfundaréttarskatt (royalties) af t.d. allri sojabaunaframleiðslu heims, eins og höfundur tónverks á rétt á við flutning þess. Tollurinn sem þeir vilja taka af t.d. öllum sojabaunum sem ræktaðar eru í Argentínu hvort sem sáðkorn kom frá þeim eða ekki er $15 dollarar af rúmmetra (smella hér og hér og hér og Google)

Monsanto sendir genalöggu á bandaríska bændur sem voga sér að taka til hliðar eigið sáðkorn í stað þess að kaupa það af Monsanto með hárri „höfundaréttarþóknun“ til viðbótar söluverði og gerir þá gjaldþrota borgi þeir ekki, og fær að rukka skatt á tonnið frá þeim löndum sem ekki viðurkenna einkaleyfi þeirra og höfundarétt ef sojafarmar fara um þar sem einkaleyfið er viðurkennt.

Þeir telja sig eiga „höfundrétt“ á allskonar sáðkorni öðru ef í því finnst breyttur erfðaþáttur þó slíkt korn hafi aldrei verið keypt eða leyft til landsins sem þeir rukka og eru grunaðir af mörgum um að dreifa því sjálfir með þeim afleiðingum sem það hefur til að rukka svo ef og þegar það finnst.

Þó náttúran sjálf hafi skrifað alla þá sinfóníu sem eitt sáðkorn er en Monsanto aðeins flutt til einn hljóðfæraleikara í því tónverki til að slá einn tón, rukka þeir fyrir allt verkið eins og þeir væru höfundar kornsins sem náttúran skóp í milljónir ára og byggði á allri þróunarsögu lífsins, og milljónir bænda hjálpuðu svo með náttúrulegum kynbótum og vali í þúsundir ára. - Af öllu því tekur Monsanto nú höfundaréttargjald og hefur einkaleyfi á uppskrift sojabaunarinnar eins og hún leggur sig og annars sáðkorns einnig ef splæsti þátturinn sem Monsanto stal tilbúnu úr öðru tónverki lífsins og splæsti inní í sojabaunina finnst í uppskerunni.

Monsanto er nú skuggalegasta birtingamynd kapítalismans og sem slíkt á það sér uppruna í USA en er helst veitt viðspyrna í dag af ESB. Það er að nota erfðaverkfræðina og einkaleyfaformið til að geta rukkað „höfundagjald“ og stýrt framboði á sáðkorni af allri ræktun heims af tilteknum tegundum og stefnir berlega að því sama um allar aðrar. Á meðan USA bannar að merkja hvort matvæli eru erfðabreytt eða ekki og skilgreinir erðabreytt matvæli í engu frábrugðin öðrum, bannar ESB slíka ræktun og skyldar að merkja innflutta vöru sem erfðabreytta sé hún það.

Með aðferð Monsanto væri eins og ef við hefðum allt ritverkasafn Halldórs Laxness en ég rifi eina blaðsíðu úr einu verka Gunnars Gunnarssonar og setti hana einhversstaðar inn í einhverja bóka Laxnes og fyrir það ætti ég eftirleiðis rétt á öllum höfundalaunum fyrir allar seldar bækur Laxness. 

Það má ekki verða að menn geti eignast og haldið höfundarétti alls sáðkorns og stýrt sölu þess og framboði með einkaleyfum. Við verðum að rísa gegn þessu.

Hér er svo linkur að  annarri mynd um Monsanto en þeirri sem sýnd var í HÍ. Sú er í 7 hlutum á Google hér.

Innhverf íhugun, eins og Bítla-jóginn Maharishi Mahes Yogi kenndi hana, einfaldlega virkar hvort sem menn trúa því eða ekki og hvort sem menn eru vestrænir eða austrænir og hvort sem menn eru karlar eða konur og hvort sem menn kynna sér hvaðan þessi tækni er runnin eða ekki. Nákvæmleg eins og teygjur og líkamsæfingar jógaleikfiminnar virka hvort sem menn trúa á þær eða ekki.

Ég lærði þessa tækni fyrir um 30 árum og hef síðan átt mín tímabil þegar ég hef verið duglegur við að „íhuga“ og þau sem ég sleppt því alveg en alltaf er ég þakklátur fyrir að eiga þessa einföldu tækni. 

Það sem mikilvægara er fyrir okkur núna er að hún hefur áhrif á allt samfélagið ef hópur iðkar tæknina saman.

Sjá: DavidLynchFoundation

	Kynna sér innhverfa íhugun
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt