Ekkert eðilegt að D sé risastór 40% flokkur

Það er ekkert sjálfsagt eða eðlilegt að Sjálfstæðisflokkurinn sé 40% flokkur áratugum saman á Íslandi. Óstjórn hefur verið á efnahagsmálum með ofþenslu og linnulausum skattahækkunum alla stjórnartíð Sjálfstæðisflokks bæði almennt sem hlutfall af heildarkökunni og svo sérstaklega á öllum almenningi með venjulegar og lágar launatekjur og bætur. Þá hefur alvarlega hallað á velferðarkerið undanfarin 12-16 ar og nú verða þeir að komast að sem kunna að endurreysa það og endurbyggja. Til þess er Samfylkingin langbest fallin, öfagalaus og raunsæ með báða fætur á jörðunni og með janfarnstefnuna ad leiðarljosi.

Með fullri virðingu fyrir thvi mæta fólki sem skipar D-listaverður það nú að víkja frá völdum. Það er ekkert eðlilegt að íhaldsflokkur sé áratugum saman med 40% fylgi i fjölflokkakerfi, hvorki á Íslandi né annarstaðar. Það verður að breytast og helst ekki seinna en á laugardaginn 12. maí.

Samfylking og VG bæta við sig

Allt á réttri leið

Mikið fagnaðarefni og léttir að Samfylkingin sem er sá flokkur sem best er til þess fallinn að endurreisa velferðarkerfið er nú á góðri siglingu uppávið. Gleður mig líka að sjá að VG er ekki að hrapa að sama skapi og að Íslandshreyfingin er að síga á. Það gæti nefnilega bjargað 3-4 þingmönnum ef Íslandshreyfingin kemst alla leið yfir 5% markið frekar en að taka 3-4% og fá engan.

Ég hef undanfarið verið erlendis á fundum og ráðstefnum um málefni heilabilaðra og mun því nú í fyrsta sinn á ævi minni ekki verða heima á kjördag. - Satt að segja svolítið skrítin tilfinning að geta ekki fylgst með í návígi og lagt góðum velferðarsinnum gott lið.

Fylgi Samfylkingar og Framsóknarflokks eykst

Skipta þarf um stjórnvöld svo ekki verði alltaf sömu mál útundan

Vinnulag fólks og hugðarefni eru mismunandi. Manni hættir til að gæta vel að ákveðnum hlutum – en gleyma líka og vanrækja alltaf sömu hlutina. Enginn gerir allt fullkomlega.  Þegar Sjálfstæðisflokkurinn hefur farið samfellt með ríkisvald í 16 ár og lengst af haft sömu ráðuneyti og verkefni og Framsókn í 12 ár er víst að þau mál sem þessir flokkar hafa minnstan áhuga á eru illa vanrækt en þau sem þeir hafa mestan áhuga á sæta jafnvel ofstjórn þeirra. -Þá er ekki talin sú tilhneiging sem alltaf kemur fram eftir langa valdasetu að fara með ríkisvald sem sína eign eða eign flokksins.

Því er afar mikilvægt að reglulega séu skipti á flokkum við stjórn, - jafnvel þegar þeir standa sig almennt vel því samt verða að óbreyttu alltaf sömu mál útundan á meðan önnur sem viðkomandi hafa sérstakan áhuga á fá of mikla afskiptasemi þegar svo lengi er setið við völd.
Nú er svo sannanlega kominn tími til að Sjálfstæðisflokkur hvíli vaktina alveg sama hvað hann hefur staðið sig vel eða illa og rykið fái að sópast af vaktleið jafnaðarmanna eftir langa hvíld og að jafnaðarmenn gangi næstu vakt. Velferðarmálin hafa mætt afgangi í 12 löng ár og nú verður það að breytast. Það þarf uppstokkun á almannatryggingakerfinu og endurbætur á bóta og endurhæfingarkerfum sem engin leið er að treysta Sjálfstæðisflokknum fyrir.

Samfylkingin er loks að minna á rætur sínar jafnaðarstefnuna (ekki bara stytting úr „jafnrétti kynjanna“) og að enginn er betur til þess fallin  að endurreisa velferðarkerfið eftir áralanga vanrækslu og niðurbrot þess í höndum íhaldsins en pólitískur erfingi jafnaðarmanna sem lögðu grunninn að velferðarkerfinu.

Nú er rétti tíminn til að ná flottum skotum

Vorið er tvímælalaust besti tíminn til að skjóta farfugla með  þokkalegum linsum á góðum myndavélum. Það er grunnt á veiðieðlið hjá íslendingum og fleiri og fleiri uppgötva að það getur verið afar spennandi og gaman að laumast að fuglum og ná flottu skoti með  fyrirhöfn og flottum græjum þegar afraksturinn er góð ljósmynd sem lifir lengi og fuglinn lifir áfram ósnortinn sínu lífi, og jafnvel enn frekar en að skjóta í þá blýi. Með góða myndvél og linsu get ég farið á fuglaveiðar þegar ég vil allan ársins hring því hér eru alltaf einhverjir fulgar og oft margir óvenjulegir vetrargestir í nágrenni höfuðborgarsvæðisins. Þá má náð skoti á hvaða fugl sem er þar sem engir fuglar eru friðaðir fyrir ljósmyndun.

Margir veiðimenn hafa örugglega að geyma afbragðs ljósmyndara ef þeir leyfðu sér gott tækifæri. Þeir ættu að reyna þetta, það er alveg jafn spennandi og enn meira gefandi en aðrar veiðar.

Fossvogskirkjugaður er afbragðs veiðilenda fyrir fuglajósmyndun, líklega ein sú besta innan höfðuborgarsvæðisins í það minnsa þegar leitað er spörfugla, þar eru t.d. svartþrestir búnir að hreiðra um sig og hafa verið þar í nokkur sumur, bara að þeir fái frið til að fjölga sér almennilega því hver ný tegund setur svip sinn á náttúruna okkar.

Fleiri eru á veiðum en ljósmyndarar

Fossvogskirkjugaður er afbragðs veiðilenda fyrir fuglaljósmyndun. En fleiri hafa uppgötvað þessa gjöfulu veiðilendu.
Þessi köttur hér sem myndirnar sýna hafði uppgötvað það líka. Hann lék sér að því að veiða fulga eins og þennan þröst og skemmti sér með hann um stund og skildi svo eftir helsærðan, og að því er virtist löngu dauðan. Þrösturinn hinsvegar virðist vera eins og hænsnin að því leiti að þegar hann er í sjokki og er lagur á bakið liggur hann grafkjurr og hreyfir sig ekki, svo báðir kötturinn og ég héldum hann steindauðan. Þegar hinsvegar kötturinn var farinn á brott fullviss um að ekki væri meiri leik að hafa frá þrestinum, stóð þrösturinn á fætur og hökti í skjól inn í gróðurinn.

 

Ég gat ekki áttað mig á því hve alvarlega særður hann var eða hvort kötturinn myndi koma aftur bráðlega til að „leika sér“ meira með hann. - En ljóst er að ekki er vanþörf á að kattaeigendur í nágrenni svona vistsvæða hengi bjöllur um háls kattanna sinna.

 

Smellið á myndirnar til að stækka þær.

Glæsilegir foringjar en röng stefna og alltof mikill spuni

Þorgerður Katrín sérstaklega en Geir Haarde einnig virðast vera í sínu besta formi þessa dagana. Bæði eru þau glæsileg og flott og full af heibrigðri orku, bera sig af öryggi og stillingu og eru afar vel undirbúin um hvernig þau ætla að leggja fram sín mál. Ég leyfi mér að dáðst að þeim báðum.

Þegar hinsvegar vel undirbúinn spuninn sem sérstaklega Geir ber á borð með öfugum formerkjum á grundvallar upplýsingar eins og um skatta og skattbirði, efnahagsstjórnina og ástæður hagvaxtarins, misskiptingu og stöðu öryrkja er kominn í gang fer það þó nærri því að svipta mig þeirri ánægju að geta dáðst að þeim, þegar við bætist að einkahyggja á kostnað samstöðu og samkenndar í samfélaginu virðist nú enn harðna í stefnu Sjálfstæðisflokksins er enn mikilvægara en áður að við kjósum útfrá grundvallargildum, stefnuskrám og verkum manna í reynd en lítum fram hjá eligans þessara ágætu persóna, og kjósum nú loks mannúðarhugsjón jafnaðarstefnunnar til alvöru valda og áhrifa á ný.

Ég studdi Össur Skarphéðinsson opinberlega í formannsslagnum í Samfylkingunni sem stóð frá mínum sjónarhóli á milli tveggja öflugra foringja og mismunandi hugmynda um forsendur að áframhaldandi uppbygginu flokksins, ég hef líka lengi verið aðdáandi Jóns Baldvins en lít til hugmynda Vilmundar Gylfasonar heitins sem forsendur að lýðræðuslegum flokki og samfélagi og hef gert upp við mig nú að aldrei hefur verið mikilvægara að veita jafnaðarmannaflokknum þ.e. Samfylkingunni, formanni hans og þingmannsefnum stuðning en í komandi kosningum. 

Ingibjörg Sólrún var glimrandi í Silfri Egils í dag, loksins afslöppuð á ný og naut þess greinilega hve öflugur og vel heppnaður landsfundurinn var. Það er stundum þannig með handboltalandsliðið þegar það er óvænt undir í leik sem það ætlaði að vinna að þegar tapið virðist blasa við og öllum augljóst, nær liðið loks að hrista af sér stressið og sýna sitt rétta andlit og vinna. Þannig fannst mér Ingibjörg vera í Silfri Egils í dag, það er engu að tapa lengur nema stressinu og hræðslunni við tapið, ég vona því að nú sé það farið og formið komið.

Áherslur norrænu forkvennanna á velferðarsamfélagið og jafnaðarstefnuna sem forsendu hagvaxtar en ekki dragbít voru afar mikilvægar og í sama anda og ég hef verið af veikum mætti að reyna koma á framfæri að ætti að vera megin upplegg Samfylkingarinnar, og einnig að konur þurfi ekki að látast hafnar yfir karla eða betri en þeir né að líkja eftir þeim til að gera tilkall til valda heldur séu þær einfaldlega helmingur mannkyns og beri áhrif eftir því, mér finnst þessar áherslur nú loks hafa náð í gegn með þeim Helle Thorning-Smith og Monu Sahlin.

Svona víðsýn, flæðandi og afslöppuð eins og Ingibjörg Sólrún var í Silfri Egils í dag slær hún öllum öðrum við.

Geir: Fer fram á endurnýjað umboð til að stýra næstu ríkisstjórn

Borga foreldrum fyrir að senda börnin ekki í skóla...! ???

Deilan á landsfundi Sjálfstæðisflokksins, um skólaskylduna og að allt eins sé hægt að borga foreldrum fyrir að hafa börnin heima í stað þess að senda þau í skóla, birtir svörtustu klær peningahyggju kapitalismans. Í landsfundum Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks endurspeglast miklu skarpari og meiri hugmyndafræðilegur kontrast en ég hefði fyrirfram reiknað með og vonað, þ.e. ég hélt í alvöru að raunveruleg mannúðleg íhaldsstefna væri að ná yfirhöndinni hjá Sjálfstæðisflokknum. - En um leið verður mér á ný ljóst hve mikilvægt er að Samfylkingin nái vopnum sínum á ný og komi sterk til leiks.

Nú birtir Sjálfstæðisflokkurinn að þar hefur ekkert breyst þó Davíð sé farinn, flokkurinn er engu mannúðlegri eða mýkri heldur þvert á móti þar ræður sótsvartur og ómengaður kapitalsiminn enn á ný. Því verður Samfylkingin með hina alþjóðlegu jafnaðarstefnu að koma inn af afli hvert svo sem hlutfallslegt fylgi hennar verður, bara til að hér verði evrópskt mannúðarsamfélag en ekki bandariskt ofbeldissamfélag.

Það er réttur barnanna að þeim sé tryggð grunnmenntun á jafnréttisgrundvelli, einkaskólar sinna bara þeim auðveldu og arðbæru hinir verða flestir eftir í ríkisskólunum sem þá fyrst verða annarsflokks, og ef einkaskólanrnir munu geta tekið aukagjöld verða þeir bara fyrir þá efnuðu og fyrr þá aðrbæru sem ekki þurfa sérþjónustu. Ef svo í ofanálag á að bjóða foreldrum skólaféð fyrir að hafa börnin sín heima verða margir sem ekki geta annað hvort sem þeir eru færir um að uppfræða börnin eða ekki, loks þá er skóli ekki bara fræðsla hann er líka samfélag sem enginn fær í heimahúsi.

Miklar umræður um skólamál á landsfundi

Afbragð! Rannveig kann allt vel í þessum efnum.

Þetta eru góð tíðind. Margir gera sér e.t.v. ekki grein fyrir að Rannveig kann flest afar vel sem óreyndara fólki hefur verið að mistakast. - Hún kann að leggja upp og byggja upp kosningabáráttu betur en flestir ef ekki allir, veit hvað hefur árhif, er flinkari að beita jákvæðri gagnrýni af festu og með skýrari markmið en flestir, er sérlega nákvæm, þekkir af alvöru gildi hinnar klassísku jafnaðarstefnu og er fær um að nota orðið "jafnrétti" sem annað en bara stytting úr "jafnrétti kynjanna". Ég veit hvað ég segi um þetta því ég hef unnið náið með svo mörgum í kosningabaráttu svo margra svo víða.

Mér veittist sá heiður að aðstoða Rannveigu í nokkur skipti í prófkjörsbaráttu hennar og svo auðvitað í ótalin skipti í kosningabaráttu Alþýðuflokks og Samfylkingar, svo ég veit fyrir víst að Rannveig er óvenju glögg um margt ef ekki flest sem ég hef verið að horfa á skynsamt en reynsluminna nýtt fólk innan Samfylkingarinar misfara með, og hefur nú besta mögulega tækifæri til að miðla þeim af reynslu sinn og þekkingu. Ég óska bæði Rannveigu og Samfylkingunni til hamingju.

(Kíkið líka á myndir frá báðum landsfundunum Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks hér næst fyrir neðan.) 

Rannveig sjálfkjörin formaður framkvæmdastjórnar Samfylkingarinnar

Tveir flottir landsfundir - Myndir og samanburður

(Smellið á myndirnar og svo aftur til að stækk þær.) Ég kom við á landsfundi Sjálfstæðisflokksins á leið minni upp í Egilshöll til að vera við setningu Landsfundar Samfylkingarinnar, og tók myndir á báðum stöðum en þær má sjá hér í myndaalbúmi merktu fundunum. Báðir voru fundirnir flottir og vel sóttir. Margt var líkt  með uppsetningu fundanna - líka margt ólíkt, sumt praktísk atriði sem þeir mættu læra hvor af öðrum en annað endurspeglar vafalaust hugarfar og fyrirheit.

Hjá Sjálfstæðismönnum var setið við fjölda mjórra langborða og plássið þannig gjörnýtt og skapast tilfinning fyrir skýrum línum, en hjá Samfylkingunni var setið við fjölda stórra hringborða sem virtust nýta rýmið illa, og skapa meiri glundroðatilfinningu þegar fjölmenni var.

Sviðið hjá Samfylkingunni var  fyllt stórum lifandi rósum og táknmálstúlkar túlkuðu allt sem fram fór og þar á meðal söng með miklum eligans, en hjá Sjálfstæðismönnum var ekkert kvikt á sviðnu annað en fólkið sem þar var. Báðir flokkar voru með náttúrumyndir í bakgrunni og vörpuðu því sem fram fór á tvö stór tjöld sitt á hvora hlið sviðsins. Svið Samfylkingarinnar fannst mér flottara en Sjálfstæðismanna en samt gallað hvað varðar praktísk atriði t.d. varðandi lýsingu fyrir ljósmyndun sem ekki má horfa framhjá þegar í bland er verið að koma ímynd á framfæri við almenning. Þar á meðal bæði varðandi lýsingu og að það skuli hafa verið reykfyllt trúlegast af miskilinni löngunn til að skapa flotta kastaralýsingu.

Frá sjónarhóli ljósmyndunar var lýsing og aðgengi að sviði Sjálfstæðismanna hinsvegar nánast fullkomið í samanburði við svið Samfylkingarinnar. Hönnuðir sviðslýsingarinnar hjá Sjálfstæðismönnum virðast beinlínis hafa hannað lýsinguna með það í huga að hún hæfði ljósmyndun af andlitum og fólki, þegar aftur virðist sem ekkert hafi verið hugað að því hjá Samfylkingunni heldur eingöngu hvort sviðið sjálft væri flott tilsýndar. Þannig var lýsingin hjá Samfylkingunni almennt of veik og skörp (öfugt við mjúk) framan í þá sem koma fram á sviðinu en mikið bjartari og meiri ofana á og aftan á þá. Í heild með þeim hætti að dregur fram hrukkur og misfellur í andlitum og jafnvel afksræmir þau (sleppi þeim myndum hér) fyrir utan að stórauka líkur á mislýsingu, undirlýsingu og hreyfðum myndum, þ.e. jafnvægi og mýkt skorti í lýsingu. Í þeim samanburði var svið Sjálfstæðismanna eins og ljósmyndastofa. Það var líka athyglisvert hjá Sjálfstæðismönnum og trúlega ekki tilviljun að þrátt fyrir bjart svið voru skjávarpamyndirnar til hliðanna með nákvæmlega sama styrk á lýsingu og sviðið svo ef myndavél var rétt stillt á annað var hitt rétt líka, einnig var miklu minni litamunur á skjávarpamyndunum og sviðsljósinu en hjá Samfylkingunni. Atriði sem fáir veita eftirtekt en hjálpa mikið til við að skila boðlegum myndum frá fundunum, sem jú skipta máli. 

Hugarfar og stefna Samfylkingarinnar kom fram í rauðu rósunum og leikrænu táknmálstúlkunum, ég veit hins vegar ekki hvað það átti að þýða að fylla salinn af reyk rétt fyrir fundasetningu líklega til að gera ljósin flottari, en skerti enn möguleika á góðum myndum bæði vegna þess að flass endurkastast frá reyknum og óskýrara verður til myndefnisins. (Auk þess sem það gefur færi á mistúlkunum þ.e. ráða ráðum sínum í reykfylltu herbergi eða sal). Þá er nú aftur notað frá síðasta landsfundi að hafa risastórt "Samfylkingin" upp á rönd eða öllu heldur niður á rönd því við lesum það frá vinstri til hægri þ.e. í þessu tilviki beint niður.

Allt hefur áhrif á vitund okkar eins og Darren Brown hefur marg sýnt frama á - og þá er algert klúður að láta nafnið "Samfylkingin" steypast niður til hægri. Miklu skárra væri að láta það klifra upp þ.e. snúa því á haus á hinn veginn. Þetta lítur samt flott út sem grafík en í því geta líka falist mistök og öfug skilaboð einmitt vegna þess að það er flott en skilur eftir sig öfug áhrif frá því sem ætlast er til.

Miðað við skoðanakannanir var fundur Samfylkingairinnar merkilega fjölsóttur og þær Helle Thorning-Smith, leiðtogi Jafnaðarmannaflokksins í Danmörku og Mona Sahlin, nýkjörinn formaður Jafnaðarmannaflokksins í Svíþjóð, fluttu ótrúlega flottar, leiftrandi og skemmtilegar ræður sem rifjuðu svo sannanlega upp fyrir manni gildi jafnaðarstefnunnar ("jafnrétti" er nefnilega ekki bara stytting úr "jafnrétti kynjanna"). Þær flæddu fyrirhafnarlaust og leiftruðu af hugsjón og hugmyndauðgi um jafnðarstefnuna og velferðarsamfélagið sem við þyrftum að verja, -og tóku fram að konum bæri völd ekki vegna þess að þær væru neitt betri en karlar heldur vegna þess að þær væru helmingur mannkyns.

Ekki svo að Sjálfsstæðismenn eigi ekki líka flotta leiðtoga, það sem ég sá til þeirra Þorgerðar Kartrínar og Geirs Haarde vakti auðveldlega aðdáun á foringjahæfileikum þeirra og atgerfi þeirra öllu þó svo um leið fari í taugarnar á mér þegar Geir fer að spinna um skatta sem hann játar að hafi hækkað í krónum og hlutfalli af landsframleiðlsu en samt hafi þeir lækkað vegna þess að kaupmáttur hefur aukist; -um jafnréttisþrá kapitalista; - og um öflugustu, ríkustu og bestu lífeyrissjóði í heimi sem samt hafa ekki efni á að greiða öryrkjum lífeyri (samanber nefnd ráðherra þar um) - né öldruðum almennilega fyrr en nú eftir 12 ár að hans sögn.

Táknmálstúlkar túlka Hamraborgina úr óperu- og kórsöng.
Diddú er engri lík og var það líka við steninguna hjá Samfylkingunni - öllum ólík, og tók meðal annars Hamraborgina sem venjulegast er eingögnu flutt af karlsöngvörum. Við flutninginn naut Diddú liðsinnis Karlakórsins Fóstbræðra og táknmálstúlks sem ótrúlega gaman var að fylgjast með.

Smellið á myndirnar og svo aftur ef þið viljið skoða þær stærri, eins þá eru fleiri myndir hér í albúminu, - en gætið að höfundarrétti.

Brellubrellubrellur Hannesar Hólmsteins

Enginn er annar eins brellumeistari og Hannes Hólmsteinn Gissurarson, og Hannes veit að til að spinna brellur þarf skjól í reyk og að beina sökinni annað, yfirfæra glæpinn á óvininn.
Hannes er höfundur þess frá síðustu kosningum að þræta fram í rauðan dauðann um að aukinn skattbyrði merkti aukna skatta, reyndar með staðhæfingunni um hið gagnstæða að skattar hefðu lækkað þó svo hið opinbera tæki talsvert hærra hlutfall af heildarkökunni en áður – því jú kakan hefði stækkað. – Þvílík snilld! Skömmustulaust var það staðhæft aftur og aftur að skattar hefðu lækkað en ríkið gæti ekki gert að því að tekjur fólks hefðu hækkað meira og þess vegna borgaði fólk auðvitað stærri hlut en áður í skatt.

Með þessum rökum væri jafn blygðunarlaust hægt að staðhæfa þó ríkið tæki nú 95% skatt að skattar hefðu lækkað verulega frá t.d. heimastjórnarárinu 1904 því jú þrátt fyrir allt hefðu ráðstöfunartekjur fólks hækkað (þó svo ríkið tæki margfalt meira) því kaupmáttur 5% af landsframleiðslu á mann í dag er örugglega talsvert meiri en kaupmáttur 70% af landsframleiðslu á mann árið 1904.
Með rökum Hannesar sem Sjálfsæðisflokkur er að endurnýta nú geta skattar því hreinlega ekki annað en lækkað ef einhver hagvöxtur er.

Það sem þó á öllum öðrum tímum og öllum öðrum stöðum er átt við þegar talað er um skattahækkanir eða skattalækkanir er skattbyrðin, hlutfallið sem hið opinbera tekur af heildar kökunni. Ef hlutur okkar og hins opinbera breytist jafnt er skattbyrðin ekkert að breytast ef hinsvegar okkar hlutur vex minna en hins opinbera er skattbyrðin að aukast, - það er ekki flóknara en það.

Nú á þriðjudaginn var birti Mogginn grein eftir Hannes þar sem hann ber öðrum á brýn brellur og vill nú sannfæra þjóðina um að ekkert sé að marka tölur sem vísa á  vaxandi ójöfnuð og slæm kjör tekjulausra í hópi aldraðra. Það er kannski kaldhæðnislegt að um leið og Hannesi er gert svo hátt undir höfði að setja grein hans við hlið leiðarans þá fjallar leiðari Morgunblaðsins þennan þriðjudag um það sem Hannesi er hugleiknast þessa dagana en með þveröfugri niðurstöðu.

Þar segir m.a í leiðara Morgunblaðsins.:
„Skattamálin gætu orðið stjórnarflokkunum
erfið í kosningabaráttunni,
þótt málflutningur bæði Geirs
H. Haarde og Jóns Sigurðssonar hafi
verið sterkur. Það þýðir ekki fyrir
þá að halda því fram, að misskipting
hafi ekki aukizt á Íslandi undanfarin
ár og þeir eiga ekki að reyna að
halda því fram. Sú aukna misskipting
blasir við hverjum einasta Íslendingi.
Það er orðin til yfirstétt í
fjárhagslegum skilningi á Íslandi.
Það þýðir að það hefur orðið gjörbreyting
á íslenzku þjóðfélagi.“